• حقیقت و مجاز در ضرب المثل های گویش سمنانی

    نویسندگان :
    جزئیات بیشتر مقاله
    • تاریخ ارائه: 1389/01/01
    • تاریخ انتشار در تی پی بین: 1389/01/01
    • تعداد بازدید: 639
    • تعداد پرسش و پاسخ ها: 0
    • شماره تماس دبیرخانه رویداد: -
    «به جای سرو بلند ایستاده بر لب جوی چرا نظر نکنیم یار سرو بالا را» آنان که با ادب فارسی آشنایی دارند، به خوبی می دانند که یار بلند بالا «سرو» و زیباروی «ماه» نامیده می شود و آنان که با ادب عربی آشنایی دارند، می دانند که در عبارت «زید کالبدر»، زید از آن رو که زیبارو است به بدر (ماه تمام) تشبیه می شود. دانشمندان گفته اند: بر معانی، الفاظی و نهاده می شود و هر گاه که آن «معنا» مراد باشد، از آن «لفظ» بهره می گیریم؛ چنان که می گوییم: «ماه طلوع کرد» و منظور همان ماه آسمان است. اما گاه زیبارویی را به ماه تشبیه می کنیم. سخن این جاست که «ماه» که برای ماه آسمان «وضع» شده، گاه در همان «موضوع له» استعمال می شود و گاه در «غیر موضوع له» که همانا زیباروی باشد. گفته اند استعمال لفظ در موضوع له؛ حقیقت است و در غیر موضوع له مجاز. در سخنان و سروده های خردورزان و اندیشمندان، بسیاری از این مجازها را می توان یافت و هم از این روست که می گویند بیش ترین سخن بزرگان و بلیغان؛ مجاز است. در این مقاله کوشیده ایم نشان دهم گویشوران گویش کهن سمنانی در شمار خردورزان بوده اند و الفاظ بسیاری را به کار برده و اراده ی مجاز کرده اند و برای این منظور گاه از اشخاص و گاه از اشیاء کمک گرفته اند.

سوال خود را در مورد این مقاله مطرح نمایید :

با انتخاب دکمه ثبت پرسش، موافقت خود را با قوانین انتشار محتوا در وبسایت تی پی بین اعلام می کنم
مقالات جدیدترین رویدادها
مقالات جدیدترین ژورنال ها