• بررسی وجوه مشابهت های زبانی بین گویش سمنانی و گیلکی

    جزئیات بیشتر مقاله
    • تاریخ ارائه: 1389/01/01
    • تاریخ انتشار در تی پی بین: 1389/01/01
    • تعداد بازدید: 735
    • تعداد پرسش و پاسخ ها: 0
    • شماره تماس دبیرخانه رویداد: -
    گویش سمنانی، بازمانده زبان پهلوی و از شاخه زبان های ایرانی شمال غربی و جزء گویش های مرکزی ایران، محسوب می شود. از ویژگی های بارز این گویش، انعطاف ناپذیری، دست نخوردگی، تقسیم اسامی به مذکر و مونث و ... است. این گویش خود به چند زیرگویش افتری، شهمیرزادی، سرخه ای، سنگسری و گیلکی فیروزکوهی تقسیم می شود. گویش گیلکی که جزء شاخه غربی زبان های ایران است، خود به سه زیرگویش شرقی، غربی و گالشی تقسیم می شود. حال مسئله این جاست که گویش گیلکی فیروزکوهی چگونه وارد گویش سمنانی شده است. برای این مهم، فرضیه هایی می توان مطرح کرد که فرضیه ای که گویش سمنانی و گیلکی را بازمانده فارسی باستان و میانه (پهلوی) می داند، به یقین نزدیک تر است. این مقاله با روش کتابخانه ای-میدانی، می کوشد نخست به پیشینه پژوهش و سپس ساختار فعل در این دو گویش بپردازد. سپس اسامی، صفت ها، مصادر و ساخت نحوی این دو را با هم مقایسه کند تا وجود مشابهت ها را استخراج کند.

سوال خود را در مورد این مقاله مطرح نمایید :

با انتخاب دکمه ثبت پرسش، موافقت خود را با قوانین انتشار محتوا در وبسایت تی پی بین اعلام می کنم
مقالات جدیدترین رویدادها
مقالات جدیدترین ژورنال ها