• بررسی اسم و ضمیر در گویش سرخه ای

    نویسندگان :
    کلمات کلیدی :
    جزئیات بیشتر مقاله
    • تاریخ ارائه: 1389/01/01
    • تاریخ انتشار در تی پی بین: 1389/01/01
    • تعداد بازدید: 726
    • تعداد پرسش و پاسخ ها: 0
    • شماره تماس دبیرخانه رویداد: -
    مقاله حاضر تلاشی است در جهت حفظ و بررسی گویش های ایرانی که در حال فراموشی هستند. گویش سرخه ای، یکی از این گویش ها است که مردم سرخه، بدان تکلم می کنند. سرخه یکی از شهرهای استان سمنان است که در فاصله 20 کیلومتری جنوب غربی شهر سمنان در حاشیه کویر نمک قرار دارد. سرخه از جنوب با کویر نمک، از شمال با مهدی شهر و فیروزکوه، از غرب با گرمسار و از شرق با سمنان همسایه است. جمعیت سرخه، بالغ بر 12 هزار نفر می باشد. معرفی شهر سرخه، موقعیت جغرافیایی، نمادهای آوانویسی و بررسی اسم و ضمیر و انواع و ویژگی های آنها، مهم ترین بحث های این مقاله هستند. یکی از نکات مهم در این گویش، وجود ویژگی ارگتیو می باشد که نشان دهنده نزدیکی این گویش به زبان پهلوی است. بر این اساس، شناسه به کار رفته در فعل ماضی متعددی، ضمیر متصل است. علاوه بر ویژگی ارگتیو، آمدن حرف اضافه پس از اسم یا ضمیر، عدم وجود نشانه مفعولی و آمدن مضاف الیه پیش از مضاف از نکات قابل تامل دیگر در این گویش است.

سوال خود را در مورد این مقاله مطرح نمایید :

با انتخاب دکمه ثبت پرسش، موافقت خود را با قوانین انتشار محتوا در وبسایت تی پی بین اعلام می کنم
مقالات جدیدترین رویدادها
مقالات جدیدترین ژورنال ها