• بررسی همگونی واجی در گونه اصفهانی بر اساس نظریه خود واحد

    نویسندگان :
    جزئیات بیشتر مقاله
    • تاریخ ارائه: 1389/01/01
    • تاریخ انتشار در تی پی بین: 1389/01/01
    • تعداد بازدید: 1410
    • تعداد پرسش و پاسخ ها: 0
    • شماره تماس دبیرخانه رویداد: -
    واج شناسی خودواحد، یکی از انگاره های واج شناسی غیرخطی در چهارچوب واج شناسی زایشی است. در واج شناسی خود واحد هر عنصر واجی دارای یک ساختار درونی از مشخصه های واجی است که به صورت سلسله مراتبی مرتب شده اند. با توجه به بازنمایی غیرخطی مشخصه هایی واجی، فرآیندهای واج شناسی در واج شناسی خود واحد از رهگذر عمل های غیر خطی نظیر گسترش و قطع، تحلیل می شوند. با توجه به اینکه تاکنون فرآیندهای واجی گونه ی فارسی اصفهانی در قالب نظریه خود واحد بررسی نشده است، مقاله حاضر به توصیف و تحلیل فرآیند همگونی واجی در گونه ی فارسی اصفهانی می پردازد. ایین کار به شیوه ی توصیفی-تحلیلی انجام شده است. داده ها از گویشوران بومی که افراد سالخورده و قدیمی بازار میدان امام اصفهان می باشند گردآوریی شده است. آوانویسی کلمات بر اساس جدول (international phonetic alphaby) ipa صورت گرفته است. در مواردی، صرفا قاعده واجی بر اساس مدل spe ارائه شده است.

سوال خود را در مورد این مقاله مطرح نمایید :

با انتخاب دکمه ثبت پرسش، موافقت خود را با قوانین انتشار محتوا در وبسایت تی پی بین اعلام می کنم
مقالات جدیدترین رویدادها