• مطالعه تحلیلی تاثیر انواع بازشو و چیدمان سخت کننده در رفتار لرزه ای دیوارهای برشی فولادی با استفاده از روش اجزای محدود

    جزئیات بیشتر مقاله
    • تاریخ ارائه: 1394/01/01
    • تاریخ انتشار در تی پی بین: 1394/01/01
    • تعداد بازدید: 768
    • تعداد پرسش و پاسخ ها: 0
    • شماره تماس دبیرخانه رویداد: -
    در این تحقیق به منظور بررسی پارامترهای مختلف نظیر ابعاد، شکل بازشو و نحوه چیدمان سخت کننده ها و تاثیر استفاده از پروفیل ناودانی به عنوان المان های سخت کننده اطراف بازشوها بر رفتار لرزه ای دیوارهای برشی فولادی، 15 مدل اجزا محدود در نرم افزار abaqus، مدل سازی شده و تحت بارگذاری رفت و برگشتی به روش کنترل تغییر مکان، بر روی آن تحلیل استاتیکی غیر خطی انجام شده است. برای این منظور، ابتدا یک مدل آزمایشگاهی موجود، عینا در نرم افزار شبیه سازی شده و پس از استخراج نتایج عددی و مقایسه آن با نتایج آزمایشگاهی صحت نتایج عددی به اثبات رسیده است. سپس با در نظر گرفتن پارامترهای زیر، مدلسازی و تحلیل نمونه های جدید انجام شده اند. به منظور مقایسه نتایج بررسی تاثیر هر کدام از پارامترها، نمونه ها به دو دسته کلی با بازشو نوع درب (20 درصد سطح دیوار) به ابعاد 130*80 سانتی متر در مرکز دیوار، و بازشو نوع پنجره (25 درصد سطح دیوار) به ابعاد 130*100 سانتی متر در مرکز دیوار، تقسیم شده اند. هر کدام از نمونه ها دارای ضخامت ورق سخت کننده ثابت 5 میلی متر و چیدمان های مختلف سخت کننده افقی، ضربدری و افقی-ضربدری و پروفیل ناودانی نمره 10 در اطراف بازشو بر روی دیوار بوده اند. نتایج حاصل از تحلیل شامل منحنی هیسترزیس برش-تغییر مکان و پارامترهای لرزه ای آن از قبیل برش پایه حداکثر، سختی اولیه و شکل پذیری آنها می باشد که با یکدیگر مقایسه شده است. در تمامی نمونه ها مودهای خرابی و تانسور تنش در مدل تغییر شکل یافته مورد بررسی قرار گرفته اند. نتایج بررسی مدل ها حاکی از آن است که استفاده از سخت کننده های با تلفیق نوع ضربدری، افقی و عمودی بیشترین تاثیر را در بهبود پارامترهای لرزه ای تا 20% دارد و همچنین تلفیق آن با پروفیل ناودانی باعث افزایش چشمگیر مقاومت نهایی در دیوار به میزان 25% شده است. ترکیب سخت کننده های افقی و ضربدری علاوه بر بالا بردن مقاومت نهایی، سختی و شکل پذیری سیستم دیوار را نیز افزایش می دهد. این افزایش سختی در نمونه با بازشو پنجره 35 درصد و در نمونه با بازشو درب 45 درصد نسبت به نمونه با بازشو و بدون سخت کننده می باشد. استفاده از سخت کننده ضربدری در دو طرف بازشو در نمونه با بازشو پنجره 2 برابر و در نمونه با بازشو درب 2.3 به نمونه بدون بازشو، ضریب شکل پذیری سیستم را افزایش داده است. همچنین استفاده از پروفیل ناودانی به عنوان سخت کننده در اطراف بازشو باعث بهبود چشمگیر رفتار دیوار، دوام آن در مقابل بارهای رفت و برگشتی و افزایش شکل پذیری تا 2.4 برابر می شود.

سوال خود را در مورد این مقاله مطرح نمایید :

با انتخاب دکمه ثبت پرسش، موافقت خود را با قوانین انتشار محتوا در وبسایت تی پی بین اعلام می کنم
مقالات جدیدترین رویدادها
مقالات جدیدترین ژورنال ها