بررسی ظرفیت متاکائولن و پودر سنگ آهک در پایدارسازی مخلوط های بتن خودتراکم

روش های نوین اجرای سازه ها و گاهی ضرورت های اجرا، منجر به رویکرد مهندسین به استفاده از بتن خودتراکم شده است. مواد پودری مورد استفاده در بتن خودتراکم در مقایسه با سایر انواع بتن بیشتر است، بنابراین تأثیر جنس و عملکرد این مواد بر خواص تازه و سخت شده این بتن حائز اهمیت است. با وجود مزایای زیاد بتن خودتراکم، باید توجه کرد که روانی زیاد این بتن ممکن است باعث ایجاد مشکلاتی مانند ناپایداری گردد که به معنای ناهمگنی در توزیع مصالح تشکیل دهنده بتن می باشد. در صورتی که ناپایداری به طور مناسب کنترل نشود، می تواند بر کارایی بتن خودتراکم تازه و نیز، مشخصات مکانیکی و دوام بتن خودتراکم سخت شده تأثیر منفی بگذارد. در بین مواد پودری استفاده شده در این تحقیق، متاکائولن دارای خاصیت پوزولانی بوده و پودر سنگ آهک خنثی می باشد؛ که تأثیر جایگزینی آنها بر خواص تازه بتن خودتراکم مورد بررسی قرار گرفت. بدین منظور، 9 طرح اختلاط پیش بینی شد. پودرهای استفاده شده به میزان 5، 10، 15 و 20 درصد وزنی جایگزین سیمان شدند و آزمایش های جریان اسلامپ، قیف  t₅₀, v جعبه l و ستون جداشدگی استاتیکی انجام شد. نتایج حاکی از عملکرد مناسب تر متاکائولن بر خواص پایداری بتن خودتراکم و عملکرد ضعیف تر پودر سنگ آهک در حفظ پا یداری می باشد. بطوری که در آزمایش ستون جداشدگی در نسبت جایگزینی 20 درصد، متاکائولن سبب کاهش اندیس جداشدگی به میزان 58.8 درصد شد. در حالی که جاینگزینی پودر سنگ آهک به مقدار 20 درصد، سبب افزایش 29.4 درصدی اندیس جداشدگی گردید.