• میزان درک ایرانی بودن آثار معماران معاصر ایران، توسط مخاطبان عادی در یک آزمون تصویری- مشارکتی

    جزئیات بیشتر مقاله
    • تاریخ ارائه: 1394/01/01
    • تاریخ انتشار در تی پی بین: 1394/01/01
    • تعداد بازدید: 768
    • تعداد پرسش و پاسخ ها: 0
    • شماره تماس دبیرخانه رویداد: -
    در این مقاله فهم مردم عادی از اصطلاح «معماری ایرانی معاصر» بررسی شده است. به این منظور، ابتدا تعاریف و مشخصه هایی که توسط نظریه پردازان معاصر ایران برای معماری ایرانی توصیف شده است، بصورت کلّی بررسی شده است و بواسطه روش تحقیق استدلال منطقی، با استفاده از مؤلفه های بنیادین تعاریف، یک دسته بندی درون ساختاری از آن تعاریف بعمل آمده است تا موضع موضوع این تحقیق مشخص گردد. سپس با تمرکز بر چهار جریان فکری دسته بندی شده توسط حبیبی (1385) در کتاب "شرح جریان های فکری معماری و شهرسازی در ایران معاصر": (اصول گرایان، سنتگرایان، نوگرا-بومگرایان و حالت گرایان)، میزان فهم مردم از این تمایزها و اعتبار عام آن، به کمک آزمون تصویری و روش افتراق معنایی، مورد سنجش قرار گرفته است. برای دستیابی به این هدف، اصول مطرح شده توسط پیرنیا، به عنوان مؤلفه های معنایی اصلی برای شناخت معماری ایرانی، در نظر گرفته شده است و پس از آن دو تصویر از معماری مربوط به هر یک از دسته های چهارگانه حبیبی و یک تصویر از معماری سنتی ایرانی انتخاب شده است. این تصاویر در یک پژوهش میدانی و براساس تکنیک افتراق معنایی با استفاده از مؤلفه های معنایی پنجگانه (اصول معماری ایرانی: مردم واری، پرهیز از بیهودگی، نیارش، خودبسندگی، درون گرایی)، به دو دسته از مخاطبان برای ارزیابی، عرضه شده است: مخاطبان عادی (عامه مردم) و معماران حرفه ای. هدف اوّل آن بوده است که معلوم شود، کدام یک از دسته های چهارگانه مذکور به اصول معماری ایرانی نزدیکتر است (ایرانی تر محسوب می شود). همچنین معنادار بودن تفاوت نظر دو دسته مخاطب (معمار حرفه ای و مخاطب عادی) از لحاظ آماری معلوم گردد و بواسطه آن، اعتبار تفکیک چهارگانه سبک ها از منظر تمایز نوع انتقال «ایرانی بودن» به مخاطب، مشخص شود.

سوال خود را در مورد این مقاله مطرح نمایید :

با انتخاب دکمه ثبت پرسش، موافقت خود را با قوانین انتشار محتوا در وبسایت تی پی بین اعلام می کنم
مقالات جدیدترین رویدادها
مقالات جدیدترین ژورنال ها