• بررسی اثرات مودهای بالاتر در توانایی روشهای تحلیل استاتیکی غیرخطی جهت ارزیابی عملکرد لرزه ای سازه ها

    جزئیات بیشتر مقاله
    • تاریخ ارائه: 1390/01/01
    • تاریخ انتشار در تی پی بین: 1390/01/01
    • تعداد بازدید: 648
    • تعداد پرسش و پاسخ ها: 0
    • شماره تماس دبیرخانه رویداد: -
    علیرغم پیشرفتهای قابل توجه در زمینه روشهای تحلیلی و گسترش نرم افزارهای مهندسی، با این وجود به جهت نامشخص بودن حرکات زمین در آینده و رفتارهای پیچیده سازه، امکان استفاده از تحلیل های تاریخچه زمانی غیرخطی برای مهندسان و طراحان بسیار دشوار می باشد. این موضوع سبب گشته است تا روشهای جایگزینی بر اساس تحلیل های استاتیکی غیرخطی ارائه گردد. روش ظرائب ارائه شده توسط fema356 و روش طیف ظرفیت، ارائه شده توسط atc40، از جمله این روشهاست که در سالهای اخیر مورد استفاده قرار گرفته و در ضوابط جدیدتر نظیر fema451, fema440 مورد تجدیدنظر نیز قرار گرفته است. با وجود نتایج نسبتا قابل قبول روشهای مذکور، عدم وارد نمودن موارد تاثیرگذاری نظیر اثرات مودهای بالاتر، که در سازه های بلند مرتبه و خاص می تواند تعیین کننده باشد، سبب شده است تا روشهای دیگر نظیر تحلیل پوش اور مودال، ارائه گردد. در این مطالعه، میزان توانایی عملکرد روشهای استاتیکی غیرخطی جهت برآورد پاسخ دینامیکی سازه، مورد بررسی قرار می گیرد. بررسی شاخصهای مختلف رفتاری آنها نشان می دهد که به جهت تاثیر مودهای بالاتر، روشهای متداول تحلیل استاتیکی غیرخطی توانایی تخمین صحیح نیازهای تغییر شکلی سازه های بلند مرتبه را خصوصا در طبقات فوقانی نداشته و اگرچه روش mpa نتایج را تا حدودی بهبود بخشیده است، ولی خصوصا در برابر نگاشتهای نزدیک گسل، از دقت بالایی برخوردار نمی باشد.

سوال خود را در مورد این مقاله مطرح نمایید :

با انتخاب دکمه ثبت پرسش، موافقت خود را با قوانین انتشار محتوا در وبسایت تی پی بین اعلام می کنم
مقالات جدیدترین رویدادها