• تعیین مناطق همگن حوزه آبریز به روش لانگبین و آنالیز خوشه ای (مطالعه موردی زیر حوزه جنوبی دریاچه ارومیه)

    جزئیات بیشتر مقاله
    • تاریخ ارائه: 1390/01/01
    • تاریخ انتشار در تی پی بین: 1390/01/01
    • تعداد بازدید: 675
    • تعداد پرسش و پاسخ ها: 0
    • شماره تماس دبیرخانه رویداد: -
    تعیین دبی حداکثر سالیانه حوزه ها برای طراحی سازه های هیدرولیکی از جمله سرریز سدها و کاهش خسارات ناشی از شکست آن ها از اهمیت ویژه برخوردار است. اما کمبود یا فقدان داده های ثبت شده مربوط به جریان های آبی در محل سازه های هیدرولیکی سبب می شود تا نتوان دبی طراحی را تعیین نمود. روش های متفاوتی از جمله هیدروگراف واحد مصنوعی، روش های تجربی، روندیابی سیل، انتقال مستقیم اطلاعات هیدرولوژیکی و تحلیل منطقه ای سیلاب جهت تعیین دبی سیلاب در ایستگاه های فاقد آمار وجود دارد که تحلیل منطقه ای سیلاب را می توان بعنوان یکی از مناسب ترین این روش ها نام برد. در مقاله حاضر، ابتدا دبی حداکثر لحظه ای سیلاب برای 19 ایستگاه در منطقه مورد مطالعه با آزمون ران تست برای تصادفی بودن داده ها مورد بررسی قرار گرفته و سپس با روش نسبت نرمال داده های هر ایستگاه بازسازی شدند تا نواقص آماری هر ایستگاه برطرف گردد. سپس بهترین توزیع آماری برای برازش داده های هر ایستگاه تعیین گردید. در ادامه ایستگاه های همگن در منطقه موردی بررسی و مشخص گردیدند. در منطقه مورد مطالعه، ایستگاه های همگن با دو روش لانگبین و آنالیز خوشه ای مشخص و سپس به کمک روش تحلیل خطا به مقایسه این دو روش پرداخته شده است. لازم به ذکر است که در نهایت دو روش مذکور با فرض همگن بودن کل منطقه مقایسه گردیده تا اثر ایستگاه های غیرهمگن مشخص گردد. در انتها مشخص گردید که خطای روش آنالیز خوشه ای در مقایسه با 2 روش دیگر در تعیین مناطق همگن کمتر است.

سوال خود را در مورد این مقاله مطرح نمایید :

با انتخاب دکمه ثبت پرسش، موافقت خود را با قوانین انتشار محتوا در وبسایت تی پی بین اعلام می کنم
مقالات جدیدترین ژورنال ها