• بررسی اثر تغییرات مقدار الیاف و بزرگترین بعد سنگدانه بر روی مقاومت مشخصه بتن الیافی و بهینه کردن میزان مصرف الیاف بر اساس نتایج آزمایشگاهی

    جزئیات بیشتر مقاله
    • تاریخ ارائه: 1390/01/01
    • تاریخ انتشار در تی پی بین: 1390/01/01
    • تعداد بازدید: 877
    • تعداد پرسش و پاسخ ها: 0
    • شماره تماس دبیرخانه رویداد: -
    استفاده روزافزون از بتن در انواع سازه ها به ویژه سازه هایی که انتظار می رود رفتار لرزه ای مناسبی داشته باشند رو به افزایش است. اما مقاومت کششی ناچیز و همچنین پدیده تردشکنی از مهمترین ضعف های بتن می باشد که تحقیقات فراوانی برای مرتفع نمودن این مشکلات انجام پذیرفته و راهکارهایی همچون بکار گیری انواع مختلف الیاف در بتن پیشنهاد شده است. نوع الیاف مصرفی در بتن وابسته به شرایط بهره برداری و هزینه و نیز مشخصات فنی الیاف است. بر اساس تحقیقات انجام شده بکارگیری الیاف در بتن باعث افزایش شکل پذیری و بهبود تردشکنی آن می گردد. در این پژوهش اثرات توام تغییرات مقدار الیاف فولادی و بزرگترین بعد سنگدانه بر مقاومت فشاری بتن بررسی می شود و روشی موثر برای بهینه سازی اجزاء تشکیل دهنده بتن و مقدار مصرف الیاف ارائه می گردد. برای این منظور 24 نمونه بتنی دارای درصد های مختلف الیاف و بعد سنگدانه متفاوت برای دستیابی به مقاومت هدف 30mpa مورد آزمایش قرار گرفت و سپس با استفاده از نتایج حاصل از آزمایش ها مقادیر هر یک از اجزاء در واحد حجم بتن، برای دستیابی به هزینه حداقل بر اساس روش پیشنهادی محاسبه می شود. با بررسی نتایج مشاهده شد که با افزایش درصد الیاف، مقاومت مشخصه بتن افزایش می یابد در حالی که این روند برای تغییرات بزرگترین بعد سنگدانه همواره صعودی نیست. طرح اختلاط بهینه ناشی از کمترین هزینه نشان می دهد که برای دست یابی به مقاومت مورد نظر، استفاده از الیاف توصیه نمی شود. در حالی که با تعمیم روش ارائه شده در این پژوهش، برای دستیابی به مقاومت های فشاری بیش از 30mpa، استفاده از مقدار تعیین شده از الیاف فولادی مقرون به صرفه می باشد.

سوال خود را در مورد این مقاله مطرح نمایید :

با انتخاب دکمه ثبت پرسش، موافقت خود را با قوانین انتشار محتوا در وبسایت تی پی بین اعلام می کنم