• بررسی اثر طول تیر رابط بر سختی و شکل پذیری مهاربندی های واگرا

    جزئیات بیشتر مقاله
    • تاریخ ارائه: 1390/01/01
    • تاریخ انتشار در تی پی بین: 1390/01/01
    • تعداد بازدید: 1516
    • تعداد پرسش و پاسخ ها: 0
    • شماره تماس دبیرخانه رویداد: -
    مهاربندهای واگرا (ebf) از جمله سیستمهای مقاوم در برابر بار جانبی هستند که همراه با قابهای ساده و یا قابهای خمشی برای مقابله با نیروهای ناشی از زلزله به کار برده می شوند. به دلیل سازگاری اینگونه مهاربندها با شرایط معماری استفاده از آنها در ساختمانهای معمولی بسیار رایج می باشد. مزیت اصلی مهاربندهای واگرا در مقایسه با مهاربندهای همگرا شکل پذیری مناسب آنها همراه با سختی می باشد. به همین دلیل استفاده از این سیستم در ساختمانهای بلند که امکان استفاده از مهاربند همگرا وجود ندارد روز به روز در حال افزایش می باشد بنابراین در مراحل مختلف طراحی و اجرای آنها لازم است دقت کافی به عمل آید که شکل پذیری و سختی مناسب تامین گردد. مطالعات بسیاری به منظور تعیین پارامترهای موثر بر سختی و شکل پذیری در اینگونه مهاربندها انجام شده است در این تحقیق تاثیر طول تیر پیوند بر شکل پذیری مهاربندهای واگرا مورد مطالعه قرار گرفته است. بر اساس توصیه مبحث دهم مقررات ملی ساختمان طول تیر پیوند بهتر است از 1.5 طول تیر بیشتر نشود لذا به منظور بررسی این توصیه قابهای مهاربندی شده در تراز ارتفاعی مختلفی با تیر پیوند 1.5l و بلندتر از 1.5l طراحی شده و هر یک از قاب های تحت آنالیز غیرخطی قرار گرفته و پارامترهای مهم و تاثیرگذار رفتار غیرخطی سازه ها در برابر زلزله، از جمله توزیع مفاصل پلاستیک و نمودار برش پایه- تغییر مکان بام آنها مورد ارزیابی قرار گرفته است. نتایج حاصل از این تحقیق نشان می دهد که رعایت ضابطه 1.5 طول تیر پیوند در مهاربندهای واگرا تاثیر بسیاری بر سختی و آسیب پذیری سازه ها داشته تا جایی که می توان گفت بهتر است این موضوع در مبحث دهم مقررات ملی ساختمان خصوصا در سازه های بلند مرتبه به جای توصیه به صورت تاکید بیان شود.

سوال خود را در مورد این مقاله مطرح نمایید :

با انتخاب دکمه ثبت پرسش، موافقت خود را با قوانین انتشار محتوا در وبسایت تی پی بین اعلام می کنم
مقالات جدیدترین رویدادها
مقالات جدیدترین ژورنال ها