• کاربرد روش زمان دوام در تحلیل لرزه ای پل ها در محدوده ی ارتجاعی

    جزئیات بیشتر مقاله
    • تاریخ ارائه: 1390/01/01
    • تاریخ انتشار در تی پی بین: 1390/01/01
    • تعداد بازدید: 703
    • تعداد پرسش و پاسخ ها: 0
    • شماره تماس دبیرخانه رویداد: -
    در این مقاله کاربرد روش زمان دوام در تحلیل لرزه ای خطی پل ها تشریح می شود. زمان دوام یک روش تحلیل لرزه ای جدید بر مبنای تحلیل تاریخچه زمانی است که درآن سازه تحت یک تابع شتاب از پیش تولید شدهی همواره فزاینده، قرار می گیرد. پس از آن پاسخ سازه در طی زمان استخراج شده و با در نظر داشتن یک شاخص خرابی، سازه ای که زمان بیشتری تا رسیدن به آن شاخص خرابی دوام بیاورد، زمان دوام بزرگتری دارد و انتظار می رود در برابر زمین لرزه های شدیدتری مقاومت نماید. در این مقاله شش پل بتنی مدل سازی شده است. در عمل سه تابع شتاب زمان دوام به مدل ها اعمال شده و میانگین پاسخ ها استخراج می گردد. از طرف دیگر با استفاده از هفت شتابنگاشت طبیعی که به روش آیین نامه ی 2006  fhwaو برای در شهر برکلی در ایالت کالیفرنیا مقیاس شده اند تحلیل تاریخچه c تطابق با طیف طرح آیین نامه ی آشتو لرزه ای و برای ساختگاهی با خاک نوع زمانی صورت گرفته است. میانگین پاسخ های این تحلیل های هفت گانه به عنوان پاسخ دقیق در نظر گرفته می شود. دو تحلیل به روش های استاتیکی معادل و طیفی نیز مطابق آیین نامه صورت می پذیرد. در نهایت پاسخ تحلیل زمان دوام با پاسخ تحلیل های استاتیکی معادل، طیفی و نیز تاریخچه زمانی مقایسه شده است. این مقایسه نشان می دهد که پاسخ روش زمان دوام تطابق مناسبی با پاسخ تاریخچه زمانی دارد و از روش های استاتیکی معادل و طیفی دقیق تر است. پاسخ های حاصل از هفت شتابنگاشت طبیعی پراکندگی زیادی دارند و نمی توان به تعداد کمتری از آنها اعتماد کرد حال آن که پاسخ های سه تابع شتاب زمان دوام پراکندگی ناچیزی دارند و نیازی به تعداد تحلیل بیشتری وجود ندارد. مزیت روش زمان دوام نسبت به دو روش استاتیکی معادل و طیفی دقت بالاتر و نسبت به روش تاریخچه زمانی تحلیل در زمان کمتر است. این صرفه ی زمانی به سبب نیاز به تعداد تحلیل های کمتر حاصل شده است.

سوال خود را در مورد این مقاله مطرح نمایید :

با انتخاب دکمه ثبت پرسش، موافقت خود را با قوانین انتشار محتوا در وبسایت تی پی بین اعلام می کنم
مقالات جدیدترین رویدادها
مقالات جدیدترین ژورنال ها