• مطالعه و بررسی روش قابلیت اطمینان مرتبه اول در طرح دیوار حائل وزنی

    جزئیات بیشتر مقاله
    • تاریخ ارائه: 1390/01/01
    • تاریخ انتشار در تی پی بین: 1390/01/01
    • تعداد بازدید: 1308
    • تعداد پرسش و پاسخ ها: 0
    • شماره تماس دبیرخانه رویداد: -
    مهندسین ژئوتکنیک از گذشته تاکنون از یک فاکتور ایمنی ساده ولی ناقص جهت طراحی ها، مانند روش تنش مجاز (wsd/asd) استفاده می کردند. روش جدیدتر بر مبنای فاکتورها و ضرایب ایمنی جزئی، تحت عنوان طراحی با فاکتور بارور مقاومت (lrfd) می باشد. راه حل های قدیمی، عدم قطعیت ها، با استفاده از ضرایب اطمینان تجربی مسئله حل شده است. این ضرایب از تجارب قبلی منتج می شوند و ممکن است ایمنی قطعی و یا رفتار رضایت بخشی در بر نداشته باشند. عدم قطعیت های موجود در داده ها و تئوری ها، هم در مرحله تحلیل و هم طراحی، منججر به لزوم استفاده از روش های احتمالاتی می شوند. روش منطقی تزی برای حل مسائل و به طور کلی انواع طراحی ها از جمله ژئوتکنیک وجود دارد که مبنای آن طراحی بر اساس قابلیت اطمینان (rbd) یعنی استفاده از آمار و احتمال، تاثیر غیرقطعیت ها و ندانسته ها در طراحی، تاثیر همبستگی بین پارامترهای مختلف و فهم کامل طراحی بر اساس احتمال شکست و عدم استفاده از یک یا چند فاکتور ایمنی بدون مفهوم و ناقص موجود در طراحی می باشد. آنالیز قابلیت اطمینان روشی است که در آن با توجه به ویژگی های آماری، میزان ایمنی سیستم تحت عوامل شناخته شده محاسبه می شود. از میان روش های متنوع و مختلف جهت ارزیابی ریسک و قابلیت اطمینان، در این مقاله روش قابلیت اطمینان مرتبه اول (form) یا روش قابلیت اطمینان هاسوفر-لیند انتخاب شده است. در این تحقیق به بیان مفهوم روش (rbd)، تمایز آن با سایر روش ها، پارامترهای موثر در آن و نتایج استفاده از آنها در طراحی دیوارهای حائل وزنی می پردازد.

سوال خود را در مورد این مقاله مطرح نمایید :

با انتخاب دکمه ثبت پرسش، موافقت خود را با قوانین انتشار محتوا در وبسایت تی پی بین اعلام می کنم
مقالات جدیدترین رویدادها