• بررسی امکان استفاده از بریده های حفاری در ساخت بتن آسفالتی

    جزئیات بیشتر مقاله
    • تاریخ ارائه: 1390/01/01
    • تاریخ انتشار در تی پی بین: 1390/01/01
    • تعداد بازدید: 594
    • تعداد پرسش و پاسخ ها: 0
    • شماره تماس دبیرخانه رویداد: -
    بریده های حفاری به موادی گفته می شود که در طی فرآیند حفر چاه های نفت و گاز، از چاه بیرون آمده و در مکانیی انباشته می گردد. این مواد زائد در حقیقت، ترکیب مصالح سازندهای مختلف زمین شناسی، گل حفاری، گازوئیل و سایر افزودنی هایی است که بسته به شرایط حفاری، فشار چاه، جنس سازند و ... با تشخیص مهندسین حفار به گل حفاری اضافه می شود. با توجه به هزینه های بالای خرید گل حفاری، این مواد پس از عبور از الک استاندارد، دوباره در چرخه ی چاه به گردش در می آیند و مواد مانده روی الک، وارد حوضچه ای می شود و در آنجا به عنوان مواد زائد نگهداری می شود. گل حفاری در سه نوع پایه آبی، پایه ترکیبی و پایه روغنی وجود دارد. در ایران برای حفر چاه های نفت و گاز، بیشتر از گل پایه روغنی استفاده می شود. با توجه به اینکه در این گل، از گازوئیل به عنوان روان کننده استفاده می گردد، بریده های حفاری نیز آغشته به گازوئیل می شوند که این مسئله مشکلات زیست محیطی زیادی را بار آورده است. در حال حاضر، شرکت ملی حفاری ایران بریده های حفاری را با مقداری خاک و سیمان ترکیب می کند تا این مواد از حالت روانی در آمده و نسبتا پایدار شوند، سپس در مکانی مدفون می گردند. علاوه بر نگرانی های زیست محیطی که در این روش وجود دارد، هزینه های زیادی برای ترکیب با سیمان، حمل و دفن این مواد بایستی صرف شود. هدف از این تحقیق، استفاده از مواد زائد به عنوان بخشی از مصالح سنگدانه ای در ساخت بتن آسفالتی است تا از یک طرف هزینه های اشاره شده کاهش یابد و از طرف دیگر، بخشی از مشکلات زیست محیطی برطرف گردد. در این راستا، آزمایشات استقامت مارشال، روانی مارشال و کشش غیر مستقیم برای بررسی تغییر خواص فیزیکی نمونه های آسفالتی انجام شد و در نهایت درصد مجاز استفاده از بریده های حفاری در ساخت بتن آسفالتی مشخص گردید.

سوال خود را در مورد این مقاله مطرح نمایید :

با انتخاب دکمه ثبت پرسش، موافقت خود را با قوانین انتشار محتوا در وبسایت تی پی بین اعلام می کنم
مقالات جدیدترین رویدادها
مقالات جدیدترین ژورنال ها