• بهینه سازی توابع شتاب زمان دوام با استفاده از الگوریتم ناحیه اطمینان

    جزئیات بیشتر مقاله
    • تاریخ ارائه: 1390/01/01
    • تاریخ انتشار در تی پی بین: 1390/01/01
    • تعداد بازدید: 899
    • تعداد پرسش و پاسخ ها: 0
    • شماره تماس دبیرخانه رویداد: -
    روش زمان دوام روشی است که در سال های اخیر برای طراحی لرزه ای سازه ها معرفی شده است. این روش بر مبنای تحلیل دینامیکی تاریخچه زمانی می باشد که با مفاهیم شناخته شده تحت عنوان طراحی بر اساس عملکرد سازه ها سازگاری دارد. در روش زمان دوام، سازه تحت تحریک تابع شتاب استانداردی که تقاضای دینامیکی آن به تدریج افزایش می یابد، تحلیل می شود. شاخص های خرابی سازه در طول تحلیل مورد بررسی قرار می گیرند و تحریک تا ناپایداری سازه ادامه پیدا می کند. در نهایت با توجه به زمان رسیدن به شاخص خرابی مورد نظر، وضعیت سازه ارزیابی می گردد. تولید توابع شتاب مناسب برای روش زمان دوام نقشی اساسی در موفقیت این ایفا می کند. در این راستا تابعی مناسب تر خواهد بود که نتایج حاصل از اعمال آن در تحلیل زمان دوام، با نتایج موجود از عملکرد سازه های مختلف تحت زلزله های واقعی، بیش ترین سازگاری را داشته باشد. به طور کلی توابع شتابی که روش زمان دوام مورد استفاده قرار می گیرند دارای دو مشخصه عمده می باشند: اولا توابع فزاینده هستند به این صورت که دامنه این توابع در طول زمان افزایش پیدا می کند و ثانیا توابع به نحوی بهینه می شوند که در زمان مبنا، پاسخ سازه برابر با حد مجاز آیین نامه مورد استفاده بوده و در سایر زمان ها با الگویی که تابعی از زمان است، نسبت به پاسخ در زمان مبنا تغییر می کند. در این مقاله، اولین سری از نسل دوم توابع شتاب زمان دوام مورد بررسی قرار می گیرد. برای تولید این توابع شتاب، طیف طراحی آیین نامه 2800 ایران برای خاک تیپ (ii) به عنوان طیف الگو در نظر گرفته شده است. مسئله زمان دوام به صورت مسئله بهینه سازی نامقید فرمول بندی شده و از الگوریتم شبه نیوتنی به روش جستجوی خطی برای حل آن استفاده شده است. برای افزایش تطابق پاسخ این توابع شتاب با پاسخ هدف در راستای بهبود نتایج حاصل از تحلیل زمان دوام، ابتدا فرمول بندی مسئله زمان دوام از حالت پیوسته در طول زمان به حالت گسسته تغییر می یابد و مسئله بهینه سازی به فرم حداقل مربعات تعریف شده و از الگوریتم ناحیه اطمینان به روش نیوتن بازیابی برای حل آن استفاده می شود. به این ترتیب سری جدیدی از توابع شتاب زمان دوام با نتایجی بهتر نسبت به توابع شتاب اولیه تولید می گردد.

سوال خود را در مورد این مقاله مطرح نمایید :

با انتخاب دکمه ثبت پرسش، موافقت خود را با قوانین انتشار محتوا در وبسایت تی پی بین اعلام می کنم
مقالات جدیدترین رویدادها
مقالات جدیدترین ژورنال ها