شناسایی عوامل مؤثر بر اندازه gap بمنظور ارائه راهکارهایی در راستای کاهش خطرات ناشی از آن برای مسافران

برای تعیین استاندارد gap نیاز به ایجاد تعادل بین لزوم دسترسی آسان مسافران به قطار از طریق کاهش gap از یک سو و در نظر گرفتن فاصله کافی بین سکو و قطار بمنظور پیشگیری از آسیب دیدن تجهیزات سکو در اثر برخورد با قطار از سوی دیگر می باشد. همچنین شرایط و خصوصیات خط، ایستگاه و ناوگان نیز در تعیین حداقل و حداکثر اندازه gap مؤثر می باشد. در این مقاله ضمن معرفی مفهوم gap (فاصله افقی و عمودی بین لبه سکو و در قطار) و شناسایی عوامل مؤثر بر آن، تلاش شده است استانداردهای موجود در خصوص حداکثر gap افقی و عمودی در انواع سیستم های حمل و نقل ریلی بررسی و راهکارهایی نیز جهت کاهش خطرات ناشی از gap برای مسافران ارائه شود. همچنین در ادامه نتایج مطالعاتی که بر روی عوامل رفتاری و غیر رفتاری مؤثر بر حوادث و آسیب های ناشی از gap بین سال های 2005 تا 2008 در کشور آمریکا بر روی مسافران انجام شده، ارائه می شود. از جمله مهمترین روش های معرفی شده در این مقاله برای کاهش خطرات ناشی از gap عبارتند از: استفاده از پرکننده gap به همراه سیستم درب های محافظ سکو (psd)، آموزش و اطلاع رسانی، بکارگیری کارکنان آموزش دیده، استفاده از رمپ ها و  ...