• بررسی رفتار سازه های فضایی در عرشه پل ها با تغییرات قطر و ضخامت اعضا

    جزئیات بیشتر مقاله
    • تاریخ ارائه: 1393/02/01
    • تاریخ انتشار در تی پی بین: 1393/02/01
    • تعداد بازدید: 1034
    • تعداد پرسش و پاسخ ها: 0
    • شماره تماس دبیرخانه رویداد: -
    یک سازه فضایی بهینه به سازه ای اطلاق می شود که به کمترین تعداد اعضا یعنی کمترین میزان بار مرده و در عین حال کمترین خیز ممکن طرح شود به طوری که اهداف مهندسین و بهره برداران آن پروژه را میسر نماید. حال بنا به دلایلی نظیر سرعت و سهولت عملیات اجرا، سبک بودن و حمل آسان و از همه مهمتر قابلیت اجرا در دهانه های طولانی نسبت به نمونه های بتنی، اگر از این سیستم سازه ای به عنوان عرشه پل ها استفاده گردد، مستلزم بررسی دقیق خیزهای ناشی از بارهای متحرک ناشی از عبور و مرور وسایل نقلیه موتوری است. لذا شناخت عوامل تاثیرگذار بر تغییرات خیز ناشی از بارهای مرده و متحرک یکی از مهمترین وظایف مهندسین این عرصه به شمار می آید. از مهمترین این عوامل می توان به تغییرات قطر اعضای یک سازه فضایی اشاره نمود که می تواند نقش بسزایی در تغییرمکان گره های آن سازه داشته باشد. لذا در این پژوهش با تغییر قطر تک تک اعضای یک سازه مشبک فضایی که به عنوان عرشه پل مورد استفاده قرار گرفته به بررسی خیزهای ناشی از بارهای مرده و زنده (متحرک) و همچنین کمانش اعضایی که تحت تاثیر این بارهای اعمالی قرار دارند، می پردازیم.

سوال خود را در مورد این مقاله مطرح نمایید :

با انتخاب دکمه ثبت پرسش، موافقت خود را با قوانین انتشار محتوا در وبسایت تی پی بین اعلام می کنم
مقالات جدیدترین رویدادها
مقالات جدیدترین ژورنال ها