• جزئیات بیشتر مقاله
    • تاریخ ارائه: 1391/01/01
    • تاریخ انتشار در تی پی بین: 1391/01/01
    • تعداد بازدید: 588
    • تعداد پرسش و پاسخ ها: 0
    • شماره تماس دبیرخانه رویداد: -
    در چند دهه اخیر و همزمان با افزایش سازه ها، تلاش های زیادی در خصوص استفاده از سیستم های محافظ سازه ای، به منظور کاهش خطرات محیطی از قبیل زلزله ها و بادهای شدید یا مقاوم سازی بر سازه های مهندسی عمران صورت گرفته است. روش ها و متدهای مختلفی برای طراحی و مقاوم سازی بر سازه های مهندسی عمران صورت گرفته است. روش ها و متدهای مختلفی برای طراحی و مقاوم سازی ساختمان ها با کارائی مناسب در برابر زلزله، مورد آزمایش و تحقیق قرار گرفته است. در این روش ها سعی شده است با کاهش انرژی ورودی به سازه و جذب انرژی توسط میراگرها، میرایی را بالا برده و از احتمال ایجاد خطر در سازه بکاهند. به واسطه توجه به نحوه توزیع انرژی در یک سازه، امروزه استفاده از جاذب های انرژی (میراگرهای الحاقی) در سازه، مورد توجه است که موجب عکس العمل در مقابل ارتعاش سازه و میرا نمودن آن می گردد. در این میان استفاده از میراگرهای ویسکوز که بصورت قابل توجهی اثرات خود را در کاهش پاسخ های لرزه ای سازه ها نشان داده اند، در ژاپن و آمریکا بصورت گسترده ای صورت می گیرد. اهیمت میراگرهای ویسکوز تا حدی پیش رفته است که بعنوان تنها میراگری است که برای مقاوم سازی در آیین نامه fema 273 مطرح شده است. یکی از دلایل عمده گرایش به این میراگرها آن است که این میراگرها عمدتا وقتی که محتوای فرکانسی زلزله پایین باشد که عموما برای پوشش فرکانس های لرزه ای مد اول سازه های ساختمانی کافی است، میراگرهای سیال ویسکوز سختی مازاد نشان نمی دهند و از این رو کاربرد میراگرهای فوق در سازه معمولا پریود اصلی طبیعی و شکل مود سازه را تحت تاثیر قرار نمی دهد.

سوال خود را در مورد این مقاله مطرح نمایید :

با انتخاب دکمه ثبت پرسش، موافقت خود را با قوانین انتشار محتوا در وبسایت تی پی بین اعلام می کنم
مقالات جدیدترین ژورنال ها