پیشنهاد یک الگوی توزیع بار جانبی در تحلیل استاتیکی غیرخطی برای قاب های بتن مسلح میان مرتبه

در سال های اخیر پیشرفت های قابل توجهی در روش های طراحی بر اساس عملکرد حاصل شده است که در همه آن ها روش های تحلیل استاتیکی غیرخطی به عنوان مبنا مورد استفاده قرار گرفته اند. در آیین نامه های طراحی رایج برای تحلیل سازه ها به طور مشخص از دو روش تحلیل استاتیکی خطی و دینامیکی خطی استفاده می شود. با توجه به کاستی های موجود در روش های تحلیل خطی به ویژه در ارزیابی رفتار واقعی ساختمان های بتن مسلح، مطالعات گسترده ای در مورد بررسی میزان دقت نتایج استفاده از روش های تحلیل غیر خطی، صورت گرفته است. اگر چه بهترین و دقی قترین شیوه ارزیابی رفتار لرزه ای سازه ها استفاده از تحلیل دینامیکی غیرخطی تاریخچه زمانی است با این وجود دستورالعمل های معتبر atc-40 ,fema 273 & 356 & 440 و هم چنین در سال 2006 آیین نامه بهسازی لرزه ای ساختمان های موجود (asce/sei 41-06) استفاده از روش تحلیل استاتیکی غیرخطی را به دلیل سادگی به کارگیری و تفسیر نتایج آن، توصیه کرده اند. در این دستورالعمل ها تعدادی الگوی توزیع بار برای نمایش ساده تر نیروی جانبی زلزله در روش استاتیکی غیرخطی، عنوان شده است. در این مقاله تأثیر استفاده از الگوهای مختلف توزیع بار جانبی موجود در دستورالعمل بهسازی لرزه ای ساختمان های موجود (نشریه شماره 360 سازمان مدیریت و برنامه ریزی کشور برگرفته از دستورالعمل های fema 273 & 356) روی مقادیر پاسخ دو نمونه قاب بتن مسلح 10 طبقه مورد بررسی قرار گرفته و با نتایج تحلیل دینامیکی غیرخطی تاریخچه زمانی با استفاده از برخی زلزله های ایران با pga های فزاینده، مقایسه شده است. در نهایت یک الگوی توزیع بار جانبی متناسب با نتایج تحلیل های دینامیکی غیرخطی تاریخچه زمانی فزاینده برای تحلیل استاتیکی غیرخطی ساختمان های میان مرتبه موجود در ایران پیشنهاد شده است.