• بررسی آزمایشگاهی خصوصیات مکانیکی و رئولوژی بتن خودتراکم الیافی حاوی ذرات نانو

    جزئیات بیشتر مقاله
    • تاریخ ارائه: 1390/01/01
    • تاریخ انتشار در تی پی بین: 1390/01/01
    • تعداد بازدید: 853
    • تعداد پرسش و پاسخ ها: 0
    • شماره تماس دبیرخانه رویداد: -
    تحقیقات گذشته نشان داده است که استفاده از الیاف در بتن سبب افزایش مقاومت ضربه ای و سایشی بعلاوه کاهش ترک خوردگی و افزایش مقاومت خمشی و کششی می گردد. از یک سو بتن خود تراکم، بتنی بسیار سیال و روان می باشد که بسیاری از مشکلات بتن معمولی نظیر جداشدگی، آب انداختگی و غیره را مرتفع نموده و علاوه بر آن بدون نیاز به هیچ گونه لرزاننده داخلی یا خارجی تحت اثر وزن خود متراکم می شود. این ویژگی کمک قابل توجهی به اجرای اعضاء سازه ای با تراکم زیاد آرماتور می نماید. از سویی دیگر فناوری نانو در سالیان اخیر موجب تحولات شگرفی در دانش بشری گردیده است. نانو ذرات که نتیجه ای که فناوری نانو هستند به دلیل دارا بودن ویژگی های خاص فیزیکی و شیمیایی به عنوان یک پوزولان مصنوعی بسیار فعال در تکنولوژی توانسته اند با کاربرد در ساخت مصالح پایه سیمانی ساختار آنها را به شدت تحت تاثیر قرار داده و بهبود بخشند. لذا استفاده از بتنی خود تراکم حاوی ذرات نانو، کمک شایانی به اجزاء و عملکرد سازه های پیچیده می نماید. در این تحقیق آزمایشگاهی به بررسی اثر الیاف بر روی خواص بتن های خودتراکم حاوی ذرات نانو از طریق آزمایش هایی چون مقاومت فشاری، مقاومت خمشی، مقاومت کششی، مدول ارتجاعی و مدول گسیختگی می پردازیم. بدین منظور با 40 طرح اختلاط مختلف به صورت گسترده با 3 نوع الیاف فلزی (0.2، 0.3، 0.5 درصد حجمی)، پلی پروپیلن (0.1، 0.15، 0.2 درصد حجمی)، شیشه (0.15، 0.2، 0.3 درصد حجمی) و نانوسیلیس با درصدهای 2، 4، 6 (درصد وزن سیمان) مورد مقایسه قرار گرفتند.

سوال خود را در مورد این مقاله مطرح نمایید :

با انتخاب دکمه ثبت پرسش، موافقت خود را با قوانین انتشار محتوا در وبسایت تی پی بین اعلام می کنم
مقالات جدیدترین رویدادها