• برآورد و مقایسه پتانسیل رسوبدهی فرسایش بادی و آبی با استفاده از مدل های اریفر و پسیاک اصلاح شده (مطالعه موردی: حوزه آبخیز قره داش)

    جزئیات بیشتر مقاله
    • تاریخ ارائه: 1393/01/01
    • تاریخ انتشار در تی پی بین: 1393/01/01
    • تعداد بازدید: 731
    • تعداد پرسش و پاسخ ها: 0
    • شماره تماس دبیرخانه رویداد: -
    فرسایش خاک و تولید رسوب در حالت طبیعی خود از جمله پدیده هایی چند وجهی و پیچیده است که عامل های مختلفی در تعامل با یکدیگر بر ایجاد، تشدید و تخفیف آن دخالت دارند. تاثیر همزمان فرسایش آبی و بادی در رسوبزایی حوزه آبخیز مورد نظر و نیز لزوم بررسی و مقایسه پتانسیل رسوبدهی فرسایش آبی و بادی از جمله اهداف اصلی این تحقیق است. منطقه مورد مطالعه، حوزه قره داش است که در استان قزوین و در محدوده شهرستان آوج قرار گرفته است. در این تحقیق با کمی کردن شاخص های موثر در فرسایش منطقه به طور جداگانه ارزیابی و نقشه های مربوط به هر یک از این دو روش نیز تهیه گردید. همچنین نقشه حساسیت اراضی به فرسایش آبی و بادی با استفاده از مدل های پسیاک و اریفر تهیه شد و پتانسیل رسوبدهی نیز با استفاده از رابطه بین درجه رسوبدهی و تولید بدست آمد. در نهایت، نتایج نشان داد که به لحاظ کمی فرسایش بادی 65 درصد و فرسایش آبی حدود 35 درصد در فرسایش خاک و تولید رسوب و کاهش حاصل خیزی اراضی حوزه نقش دارند. مقدار کل رسوب حوزه مطالعاتی 4.7 تن در هکتار در سال است که 3.05 تن در هکتار آن توسط فرسایش بادی و 1.65 تن در هکتار آن توسط فرسایش آبی صورت می گیرد. همچنین نتایج نشان دادند که با توجه به متفاوت بودن عوامل موثر و امتیاز مربوط به آن در هر یک در فرسایش های آبی و بادی، نقاط با شدت و درجه بالای فرسایش در حوزه قره داش برای هر یک از این فرسایش ها متفاوت می باشد، بطوریکه فرسایش آبی با شدت و درجه زیاد غالبا در نواحی جنوب غربی جوضه قره داش و فرسایش آبی با شدت و درجه زیاد غالبا در نواحی جنوبی و مرکزی حوضه قرار دارد.

سوال خود را در مورد این مقاله مطرح نمایید :

با انتخاب دکمه ثبت پرسش، موافقت خود را با قوانین انتشار محتوا در وبسایت تی پی بین اعلام می کنم
مقالات جدیدترین رویدادها