• بررسی دیدگاه ها و روند کاهش خطرپذیری بحران، عوامل موفقیت و مشکلات پیشِ روی

    نویسندگان :
    جزئیات بیشتر مقاله
    • تاریخ ارائه: 1393/01/01
    • تاریخ انتشار در تی پی بین: 1393/01/01
    • تعداد بازدید: 549
    • تعداد پرسش و پاسخ ها: 0
    • شماره تماس دبیرخانه رویداد: -
    اغلب بلایای طبیعی خارج از کنترل انسانند ولی آسیب های ناشی از آنها، قابل کنترل بوده و ارتباط مستقیمی با عملیات پیش گیرانه دارند. مدیریت بحران تمامی جنبه های برنامه ریزی بحران در قبل و بعد از آن را شامل شده و به مدیریت هر دو جانبه مخاطرات و پیامدهای آن ها می پردازد. با کاهش اثرات بحران می توان آسیب رسانی آن را از بین برده و یا به حداقل رساند. دو دیدگاه متفاوت در مدیریت بحران وجود دارد که عبارتند از: «دیدگاه سنتی که در آن تنها به مسأله کمک رسانی، به صورت موردی نگریسته می شود و دیدگاه نوین که با بهره گیری از نظریه ها، پیشرفت ها، دستاوردهای مدیریت و سبک های جدید طرح ریزی، سازماندهی، برنامه ریزی، هدایت و پشتیبانی، موضوع غافلگیری و عدم آمادگی در شرایط بحرانی را منتفی کرده و قبل از وقوع هر بحرانی، با آمادگی به مقابله با آن می رود.» اقدامات کاهش خطرپذیری با توجه به نوع بلایای طبیعی، و محیطی که این گونه بلایا در آنجا رخ می دهد، متفاوت است. چارچوب اصلی کاهش خطرپذیری مدیریت بحران عبارت است از: آمادگی در برابر خطر، واکنش به هنگام وقوع، بازسازی خسارت ها و کاهش اثر حادثه، که این فرآیند به هنگام بروز فاجعه به صورت یک مجموعه به اجرا درمی آید. هریک از این مراحل در مراحل دیگر ادغام می شوند، با این همه هر یک به نوبه خود هدفی ویژه را دنبال کرده و پیش زمینه مرحله بعد را تشکیل می دهد. پیش نیاز هر یک از مراحل مدیریت بحران ایجاد شبکه ارتباطی و اطلاع رسانی و تهیه اطلاعات جامع و کامل از وضعیت موجود، ارائه یک برآورد عملیاتی جهت ارائه فعالیت های امدادرسانی و ایجاد شبکه ارتباطی جهت اطلاع رسانی سریع و صحیح است که از این طریق و رعایت مراحل مدیریت بحران می توان در زمینه کاهش خطرپذیری بحران گام هایی موثر برداشت.

سوال خود را در مورد این مقاله مطرح نمایید :

با انتخاب دکمه ثبت پرسش، موافقت خود را با قوانین انتشار محتوا در وبسایت تی پی بین اعلام می کنم
مقالات جدیدترین رویدادها
مقالات جدیدترین ژورنال ها