بررسی ارتباط بین اختلال افسردگی اساسی و سطح سرمی کلسترول

روش کار: این طرح یک مطالعه مورد- شاهدی است که در سال 1385 انجام شد. گروه مورد 62 نفر از بیماران دچار افسردگی اساسی مراجعه کننده به مرکز درمانی روان پزشکی شهید هاشمی سنجانی بودند و گروه شاهد از بین بیماران بخش گوش و حلق و بینی بیمارستان امیرکبیر اراک انتخاب شدند. دو گروه از نظر تعداد، سن، جنس و تحصیلات با هم همسان سازی شدند. از تمامی افراد 5 سی سی نمونه خون در حالت ناشتا گرفته و سطح سرمی کلسترول آنها تعیین شد. با تعیین سطح کلسترول دو گروه، داده ها از طریق آزمون کی- اس و من ویتنی یو مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.

نتایج: میانگین سن افراد شرکت کننده در دو گروه 35.5±9.9 سال بود. 77 درصد از افراد شرکت کننده در طرح زن و 23 درصد مرد بودند. 67.2 درصد متاهل، 25.8 درصد مجرد و 6.5 درصد مطلقه بودند. مقایسه میانگین سطح سرمی کلسترول در گروه مورد (215.6±47.6 میلی گرم در دسی لیتر) و گروه شاهد (183.1±31.2 میلی گرم بر دسی لیتر) نشان داد که افراد گروه مورد، کلسترول بالاتری نسبت به گروه شاهد داشتند (p<0.05).

نتیجه گیری: همان طور که نتایج این طرح نشان داد میانگین سطح کلسترول در گروهی که افسردگی داشتند بیشتر از گروه شاهد بود. لذا می توان گفت که کلسترول سرم به عنوان یک استرسور درونی مرتبط با افسردگی مطرح است و بهتر است افرادی که سطح کلسترول آنها بالا می باشد از نظر علایم افسردگی مورد بررسی قرار گیرند.