موانع کنترل بستری مجدد بیماران مبتلا به نارسایی احتقانی قلب: یک مطالعه کیفی

روش کار: این مطالعه به روش کیفی و رویکرد تئوری زمین های انجام شد. جهت جمع آوری اطلاعات از مصاحبه استفاده شد. مطالعه با نمونه گیری هدفمند شروع و در طی تکامل طبقات با نمونه گیری نظری ادامه یافت که به مدت 6 ماه به طول انجامید و در طی آن تعداد 42 نفر به مدت 6 ماه در دو بیمارستان آموزش تهران، مورد مصاحبه قرار گرفتند. اعتبار و صحت داده ها با روش های آماری تائید گردید.

نتایج: حساس نبودن نسبت به عوامل بستری مجدد، باورهای نادرست بهداشتی و انتظارات بیماران، آموزش ناقص، تمکین ناکافی رژیم دارویی، غذایی و سبک زندگی نادرست، نبود سیستم درمانی پی گیر، بی اعتمادی به پزشک و عدم ایجاد ارتباط با بیمار، مشکلات روحی بیمار و چالش های خانواده- بیمار به عنوان موانع کنترل بستری مجدد در این بیماران بوده اند.

نتیجه گیری: موانع کنترل بستری مجدد با رویکرد کیفی و استفاده از روش تلفیق منابع، بهتر از روش بیومدیک تک منبعی مورد شناسایی قرار گرفته اند. از طرفی حساس نبودن مشارکت کنندگان نسبت به بستری مجدد یک یافته جدید است. بنابراین به منظور کنترل میزان بستری مجدد علاوه بر شناخت موانع، حساس سازی افراد درگیر هم پیشنهاد می گردد.