تأثیر اتانول بر میزان رشد و تکوین جنین های دو سلولی متوقف شده موش

روش کار: در این مطالعه تجربی موش های ماده پس از تحریک تخمک گذاری با موش نر هم قفس شدند. موش های پلاک مثبت 48 ساعت پس از تزریق گونادوتروپین جفتی انسانی کشته و جنین های دوسلولی آنها در محیط m16 جمع آوری و به سه گروه شاهد 1، شاهد 2 و آزمایش تقسیم شدند. گروه های شاهد 2 و آزمایش به منظور القاء توقف به مدت 24 ساعت در معرض دمای 4^◦c قرار گرفتند. گروه شاهد 2 بعد از خروج از دمای فوق به انکوباتور منتقل شد، گروه آزمایش به مدت 5 دقیقه در معرض اتانول 0.1 درصد قرار گرفت و گروه شاهد 1 بدون قرار گرفتن در معرض دمای 4^◦c انکوبه شدند.

نتایج: قرار گرفتن جنین ها در معرض دمای 4^°c درجه سانتی گراد به طور معنی داری باعث کاهش میزان تکوین و ایجاد تأخیر و توقف آن شد (p=0.001). میانگین تسهیم بین گروه ها دارای اختلاف آماری معنی داری نبوده ولی اختلاف میانگین درصد جنین های دژنره شده بین گروه ها با یکدیگر متفاوت بود (p=0.045). میانگین درصد مورولا بین گروه ها اختلاف آماری معنی دار نشان داد (p=0.005). هم چنین آنالیز نتایج بعد از ارزیابی 120 ساعته بیانگر این بود که میانگین درصد بلاستوسیست و بلاستوسیست شکوفا شده بین گروه ها دارای اختلاف آماری معنی داری است. به ترتیب (p=0.001), (p=0.014).

نتیجه گیری: با تأثیر الکل اتیلیک 0.1 درصد بر جنین های متوقف شده در مرحله دو سلولی احتمالا می توان میانگین درصد مورولا و میزان تکوین تا مرحله بلاستوسیست و بلاستوسیت شکوفا شده را نسبت به گروه شاهد در حد معنی داری افزایش داد در حالی که میزان تسهیم نسبت به گروه شاهد اختلاف معنی داری نشان نداد.