مقایسه تاثیر تدریس به روش سخنرانی با بازخورد و سخنرانی به روش سنتی بر میزان یادگیری و کیفیت تدریس

روش کار: در یک مطالعه تجربی 27 نفر دانشجویان ترم چهارم کارشناسی مامایی به طور تصادفی به دو گروه "تدریس به روش سخنرانی با بازخورد" و "تدریس به روش سخنرانی" تقسیم شدند. مبحث موردنظر توسط یک مدرس به صورت سخنرانی 90 دقیقه ای در گروه سخنرانی به روش سنتی و بلافاصله دو سخنرانی 35 دقیقه ای همراه با یک بحث 10 دقیقه ای پس از هر سخنرانی در گروه سخنرانی با بازخورد ارائه گردید. فرم اطلاعاتی، پیش آزمون، پس آزمون و فرم های نظرسنجی یکسان به ترتیب جهت بررسی مشخصات دموگرافیک، میزان یادگیری کوتاه مدت (بلافاصله پس از تدریس) و بلند مدت (4 ماه بعد) و کیفیت تدریس از دیدگاه دانشجویان استفاده شدند.

نتایج: اطلاعات دموگرافیک، کیفیت تدریس از دیدگاه دانشجویان، نمرات کلی و طبقه ای پیش آزمون، نمرات کلی پس آزمون (بلافاصله پس از تدریس) در دو گروه مشابه بود. نتایج نمرات طبقات یادگیری پس آزمون در سطوح دانش و درک- فهم مشابه بودند، ولی نمرات طبقات کاربرد و تجزیه- تحلیل تفاوت های معنی داری را به دو گروه نشان دادند (p=0.011). هم چنین نمرات کلی و طبقه ای پس آزمون 4 ماه بعد در دو گروه متفاوت نبود.

نتیجه گیری: یافته ها حاکی از تاثیر روش سخنرانی با بازخورد در مقایسه با روش سخنرانی سنتی بر میزان یادگیری کوتاه مدت دانشجویان در طبقات کاربرد و تجزیه- تحلیل است.