مقایسه رضایتمندی در زوج های موفق و زوج های دارای تعارض زناشویی (مطالعه موردی)

روش: این پژوهش به روش تک بررسی بر روی یک خانواده موفق و یک خانواده متعارض انجام شده است که ابتدا از طریق مقیاس رضامندی زوجیت افروز (1389) و سپس از طریق مصاحبه بالینی و آزمون mmpi-2 و scl-90 هر دو خانواده مورد بررسی قرار گرفت.

یافته ها: نتایج نشان داد که در خانواده دارای رضایت زناشویی مسائل و مشکلات ارتباطی و تعارض ها زناشویی وجود ندارد و افسردگی و اضطراب وجود ندارد. در حالی که در خانواده دارای تعارض زناشویی که برای طلاق مراجعه کرده اند در زمینه هایی مانند مطلوب اندیشی، رضایت زناشویی، امور اقتصادی، روش فرندپروری، اوقات فراغت، حل مسئله، احساس و رفتار مذهبی، رفتارهای ارتباطی و اجتماعی و تعامل احساسی مشکلات قابل توجهی داشته و در این عوامل تناسب و هماهنگی و کفویت ندارند. علاوه بر این نتایج نشان داد زوج متعارض دارای علایم افسردگی و اضطراب هستند و زن این خانواده تشخیص اختلال افسردگی داده شد.

نتیجه گیری: با توجه به یافته های این پژوهش می توان نتیجه گرفت عدم توجه به کفویت زوجین در ازدواج و نداشتن تناسب کافی در ازدواج منجر به مشکلات خانوادگی و مشکلات بالینی می شود. که استفاده از ابزارهای مفید و بومی در شناخت این کفویت و تناسب می تواند موثر واقع شود. از جمله مقیاس هم اندیشی در همسرگزینی افروز و مقیاس رضامندی زوجیت افروز می تواند مفید باشد.