• اثرات موضعی آنژیوتانسین یک در هسته آمیگدال مرکزی بر فشارخون شریانی و ضربان قلب در موش صحرایی مبتلا به پرفشاری خون کلیوی - عروقی

    جزئیات بیشتر مقاله
    • تاریخ ارائه: 1392/07/24
    • تاریخ انتشار در تی پی بین: 1392/07/24
    • تعداد بازدید: 693
    • تعداد پرسش و پاسخ ها: 0
    • شماره تماس دبیرخانه رویداد: -
    پیش زمینه و هدف: مطالعات قبلی نشان داده اند که القاء پرفشاری خون کلیوی – عروقی (2k1c) گلدبلاتی یک کلیپ دو کلیه موجب حذف اثرات افزاینده فشار خون به دنبال غیر فعالسازی هسته آمیگدال مرکزی می گردد. این مطالعه به منظور بررسی امکان تغییر در سیستم رنین - آنژیوتانسین بافتی در هسته آمیگدال مرکزی متعاقب القاء پرفشاری خون و ارزیابی پاسخ های قلبی - عروقی به تزریق آنژیوتانسین یک در آمیگدال مرکزی انجام شد.

    مواد و روش کار: 130 راس موش صحرایی در این مطالعه مورد استفاده قرار گرفتند. در گروه مورد با نصب گیره نقره ای بر روی شریان کلیوی چپ پرفشاری خون2k1c  القاء و در گروه شاهد عمل جراحی مشابهی بدون نصب گیره نقره ای انجام شد. هفت هفته بعد کانول گذاری دوطرفه در بالای آمیگدال مرکزی جهت تزریقات انجام گرفت. پس از یک هفته بهبودی از جراحی، با تزریق داخل صفاقی اورتان یک گرم به ازای هر کیلوگرم و زن بدن بیهوشی القاء و کانول گذاری در شریان رانی چپ به منظور اندازه گیری فشار خون متوسط شریانی و ضربان قلب انجام شد. اثرات تزریق آنژیوتانسین یک در آمیگدال مرکزی با دوزهای پیدرپی (10 میکرومولار، 10 نانومولار و 10 پیکومولار - نیم میکرولیتر)، سالین و پیش درمانی با کاپتوپریل(10μm) ، لوزارتان (10μm) و سارالازین (1μm) قبل از آنژیوتانسین یک بر میزان فشار متوسط شریانی و تعداد ضربان قلب در سه گروه کنترل، شاهد و گلدبلاتی اندازه گیری شد.

سوال خود را در مورد این مقاله مطرح نمایید :

با انتخاب دکمه ثبت پرسش، موافقت خود را با قوانین انتشار محتوا در وبسایت تی پی بین اعلام می کنم