بررسی تاثیر اضطراب مرگ و سن بر رفتارهای ارتقاء بخش سلامتی

مواد و روش کار: برای انجام این پژوهش روش نمونه گیری تصادفی برای انتخاب 200 آزمودنی از میان جوانان (20 تا 35 سال) و سالخوردگان (60 سال یا بالاتر) به کار گرفته شد. پرسشنامه های اجرا شده شامل نیمرخ سبک زندگی ارتقاء بخش سلامتی و اضطراب مرگ بودند. پژوه شگران به منظور آزمون فرضیه هایشان از یک طرح بین گروهی 2 (جوانان در مقایسه با سالخوردگان + 2 (اضطراب مرگ بالا در مقایسه با فقدان اضطراب مرگ (تجزیه و تحلیل) واریانس و آزمون تعقیبی استفاده کردند.

یافته ها: اگرچه نتایج اثر معنی داری را برای سن نشان ندادند ولی اثر اضطراب مرگ معنی دار بود. اثر تعاملی اضطراب مرگ و سن نیز معنی دار بود. نتایج حاکی از آن بود که جوانان دارای اضطراب مرگ بالا در مقایسه با سالخوردگان دارای اضطراب مرگ بالا رفتارهای ارتقاء بخش سلامتی بیشتری نشان می دهند.

بحث و نتیجه گیری: نتایج این پژوهش حاکی از آن است که اضطراب مرگ عاملی تعیین کننده در فراوانی رفتارهای ارتقاء بخش سلامتی در میان جوانان و سالخوردگان می باشد و افرادی که اضطراب مرگ بالایی دارند در مقایسه با افرادی که فاقد اضطراب مرگ می باشند بیشتر درگیر رفتارهای ارتقاء بخش سلامتی می شوند.