تعدیل حافظه فضایی توسط گیرنده های گلوکوکورتیکویید آمیگدال

مواد و روش ها: موش های نر نژاد لانگ ایوانز با وزن 280 تا 320 گرم در این مطالعه استفاده شدند. ابتدا به صورت دو طرفه روی ناحیه مزبور کانول راهنما قرار داده شد. یک هفته بعد، موش تحت یادگیری فضایی مدل ماز آبی موریس آموزش داده شد. قبل و بلافاصله و در زمان های 60 و 120 دقیقه بعد از آموزش، و قبل از آزمایش بخاطرآوری، 3) ru38486 نانوگرم در 0.6 میکرولیتر به ازای هر طرف) به عنوان آنتاگونیست گیرنده گلوکوکورتیکوئید به صورت دوطرفه داخل هسته فوق تزریق شد. برای ارزیابی حافظه فضایی از دو ملاک مدت زمان و مسافتی که حیوان برای پیدا کردن صفحه پلکسی گلاس طی می کنند استفاده شد.