کیندلینگ شیمیایی سبب تغییر توانایی تحریک تتائیک با الگوی ریتم تتا در ایجاد شکل پذیری سیناپسی در ca1 موش صحرایی بی هوش می گردد

مواد و روش ها: در این تحقیق از موش های صحرایی نژاد nmri با وزن بین 250 تا 320 گرم استفاده شد. حیوانات بطور تصادفی به دو گروه کنترل و کیندل تقسیم شدند. به منظور ایجاد کیندلینگ از ماده پنتیلن تترازول (ptz) با دوز 45 میلی گرم به ازاء هر کیلوگرم وزن حیوان استفاده شد. به گروه کنترل به جای ptz با همان حجم محلول سالین تزریق شد. 48 تا 144 ساعت پس از پایان کیندلینگ حیوانات با دوز 1.2 g/kg داروی اورتان بی هوش شده و در دستگاه استریوتاکسی قرار داده می شدند. سپس سوراخی به قطر یک میلیمتر جهت قرارگیری الکترود تحریکی بر روی فیبرهای جانبی شافر و سوراخ دیگری به قطر یک میلی متر برای قرارگیری میکروالکترود ثبات بر روی ناحیه ca1 هیپوکمپ ایجاد شد. موج تحریکی از طریق الکترودهای تحریکی دوقطبی بر روی فیبرهای جانبی شافر وارد شده و پاسخ های سیناپسی از روی لایه دندریتی و یا جسم سلولی نورون های هرمی ثبت می شد. این پاسخ ها قبل از 60 ,30 ,15 ,5 ,pbs دقیقه پس از pbs جمع اوری و پس از دریافت، تقویت و پالایش در حافظه رایانه ذخیره می شدند.