• مقایسه تأثیر روش مهاری بوبت به تنهایی و روش مهاری بوبت توأم با تحریک الکتریکی در کاهش اسپاستی سیته عضله گاستروکنیموس در بیماران اسپاستیک

    جزئیات بیشتر مقاله
    • تاریخ ارائه: 1387/01/01
    • تاریخ انتشار در تی پی بین: 1387/01/01
    • تعداد بازدید: 740
    • تعداد پرسش و پاسخ ها: 0
    • شماره تماس دبیرخانه رویداد: -
    سابقه و هدف: یکی از نشانه های ضایعات نورون محرکه فوقانی، اسپاستی سیته می باشد. اسپاستی سیته عامل مداخله گری است که باعث اختلال در راه رفتن، پوسچر و عملکرد فرد می شود. جهت کاهش اسپاستی سیته، روش های مختلفی مثل فیزیوتراپی، دارو درمانی و … وجود دارد. در فیزیوتراپی جهت کاهش اسپاستیسیته از تکنیک های مهاری بوبت استفاده می شود. روش به نسبت جدید دیگر جهت کاهش اسپاستی سیته کاربرد تحریک الکتریکی می باشد؛ ولی بررسی مطالعات انجام شده درباره نقش تحریک الکتریکی بر اسپاستی سیته، نتایج متناقضی را مطرح می نماید. این پژوهش به منظور مقایسه تأثیر روش مهاری بوبت به تنهایی و توأم با تحریک الکتریکی بر اسپاستی سیتی، انجام شده است.

    مواد و روش ها: 40 بیمار مبتلا به ضایعات نورون محرکه فوقانی که دچار اسپاستی سیته در اندام تحتانی بوده و به درمانگاه های فیزیوتراپی دانشکده توان بخشی سمنان مراجعه نموده بودند، وارد مطالعه شدند. این بیماران به طور تصادفی به دو گروه تقسیم شدند. در یک گروه روش مهاری بوبت و در گروه دیگر روش مهاری بوبت توأم با تحریک الکتریکی انجام شد. قبل و بعد از مداخله، اسپاستی سیته عضله گاستروکنمیوس بر اساس ashworth-scale ,h-reflex، و دامنه حرکتی غیرفعال مچ پا و قدرت عضله تی بیالیس انتریور بررسی گردید. 

سوال خود را در مورد این مقاله مطرح نمایید :

با انتخاب دکمه ثبت پرسش، موافقت خود را با قوانین انتشار محتوا در وبسایت تی پی بین اعلام می کنم
مقالات جدیدترین ژورنال ها