• بررسی اثر مزمن کلرور روی (zncl2) بر محور هیپوفیز-گناد (p-g) در موش rat ماده

    جزئیات بیشتر مقاله
    • تاریخ ارائه: 1390/01/01
    • تاریخ انتشار در تی پی بین: 1390/01/01
    • تعداد بازدید: 722
    • تعداد پرسش و پاسخ ها: 0
    • شماره تماس دبیرخانه رویداد: -
    در مقاله حاضر اثر مزمن کلرور روی بر سطوح هورمونی محور هیپوفیز-گناد مورد بررسی قرار گرفته است. در این تحقیق موش های rat ماده بالغ مورد استفاده قرار گرفتند. محلول کلرور روی به مدت 36 (یک روز در میان) به صورت داخل صفاقی به مقدار 4.66 mg/kg تزریق گردید. نمونه های خونی به روش خونگیری از قلب و در مرحله proestrus تهیه گردیدند و سنجش هورمون های استرادیول، پروژسترون، پرولاکتین و گونادوتروپین های سرم خون به روش رادیوایمنونواسی (ria) انجام گرفت. نتایج نشان داد که مقدار استرادیول گروه تجربی (experimental) نسبت به گروه های کنترل و sham به میزان قابل ملاحظه ای (p<0.05) کاهش داشته است. بر خلاف استرادیول، پروژسترون سرم چندان تحت تاثیر قرار نگرفته است که احتمالا علت آن جمع آوری نمونه های خونی در مرحله proestrus بود که در این مرحله ترشح هورمون پروژسترون به مینیمم مقدار خود می رسد. مقدار lh گروه تجربی در مقایسه با گروه های sham و کنترل، کاهش قابل ملاحظه ای را نشان می دهد (p<0.05) در حالی که میزان fsh گروه تجربی نسبت به گروه های sham و کنترل تغییری نشان نمی دهد. اندازه گیری مقدار پرولاکتین گروه تجربی نشان می دهد که میزان پرولاکتین گروه تجربی نسبت به گروه کنترل و sham تغییرات معنی داری ندارد. (p<0.05) اطلاعات بدست آمده در این تحقیق نشان می دهد که تماس مزمن با روی (zn) ممکن است باعث آسیب و تضعیف عمل غدد داخلی و سیستم تولیدمثل در جنس ماده شود و احتمالا آسیب تخمدان ها ناشی از این اثرات هستند.

سوال خود را در مورد این مقاله مطرح نمایید :

با انتخاب دکمه ثبت پرسش، موافقت خود را با قوانین انتشار محتوا در وبسایت تی پی بین اعلام می کنم
مقالات جدیدترین رویدادها