محبوبترین نویسندگان :
نویسندگان مقالات پربازدید :
مجله علمی پژوهشی دانشگاه علوم پزشکی زنجان
جزئیات رویداد
اینستاگرام تی پی بین
همایش ، رویداد ، ژورنال
حوزه های تحت پوشش رویداد

  • ارزیابی اثرات تداخلی (interactive) داروهای آپومرفین و هالوپریدول بر روی امواج خودبخودی مغز رات در حالت بیهوشی

    نویسندگان :
    کلمات کلیدی :
    جزئیات بیشتر مقاله
    • تاریخ ارائه: 1390/01/01
    • تاریخ انتشار در تی پی بین: 1390/01/01
    • تعداد بازدید: 520
    • تعداد پرسش و پاسخ ها: 0
    • شماره تماس دبیرخانه رویداد: -
    نقش تغییرات نوروترامسمیترهای موجود در سیستم عصبی در بسیاری از فعالیت های عصبی و اختلالات آن در حالت های فیزیولوژیک و پاتولوژیک، از طریق ثبت و آنالیز امواج مغزی تحت تاثیر داروهای اگونیست و آنتاگونیست امکان پذیر است. ما در این تحقیق، بخشی از اثرات سیستم دوپامینرژیک را بر روی امواج خودبخودی مغز، با استفاده از تزریق داخل صفاقی (ip) داروهای هالوپریدول وآپومرفین بصورت تک دوز (single dose) و تداخلی (inteactive) در راتهای نربه وزن 220-190 گرم توسط دستگاه فیزیوگراف و کامپیوتر pc؛ در حالت بیهوشی (توسط یودتال) مورد ارزیابی قرار دادیم. بر اساس نتایج ما هالوپریدول با دوز 50 μ/kg باعث افزایش توان (power) امواج دلتا و مطلق و کاهش سایر امواج و بنابراین همزمانی امواج مغزی گردید. تزریق متعاقب آپومرفین با دوز 1mg/kg، بر عکس هالوپریدول عمل کرد و امواج مغزی ناهمزمان شدند. با توجه به اینکه آپومرفین، اگونیست ترجیحی رسپوتورهای d2 می باشد بنظر می رسد که تزریق آپومرفین متعاقب هالوپریدول، با فعال نمودن رسپتورهای d1 علاوه بر d2 باعث تغییرات امواج مغزی در جهت همزمان شدن آنها گردیده است و هالوپریدول، آنتاگونیست غیر انتخابی رسپتورهای d2، احتمالا از طریق مهار این رسپتورها در جهت افزایش عمق بیهوشی بصورت همزمان شدن امواج مغزی عمل کرده است. بر این اساس شاید بتوان اظهار نظر نمود که برای کاهش عمق بیهوشی و خواب که بصورت ناهمزمان شدن امواج مغزی تظاهر پیدا می کند؛ فعال شدن رسپتورهای d2 ,d1 هر دو لازم باشند.

سوال خود را در مورد این مقاله مطرح نمایید :

با انتخاب دکمه ثبت پرسش، موافقت خود را با قوانین انتشار محتوا در وبسایت تی پی بین اعلام می کنم
مقالات جدیدترین رویدادها
مقالات جدیدترین ژورنال ها