• ارزیاب اثرات داروهای آپومرفین و هالوپریدول بر روی خواب در رات

    جزئیات بیشتر مقاله
    • تاریخ ارائه: 1390/01/01
    • تاریخ انتشار در تی پی بین: 1390/01/01
    • تعداد بازدید: 486
    • تعداد پرسش و پاسخ ها: 0
    • شماره تماس دبیرخانه رویداد: -
    یکی از روش های ارزیابی نقش نور و ترانسمیترهای موجود در سیستم عصبی در فرآیند خواب و بیداری، از طریق کاربرد داروها و ثبت و آنالیز امواج خودبخودی مغز است. ما در این تحقیق اثرات سیستم دوپامینرژیک را بر روی زمان خواب (sleeping time) و امواج مغزی (eeg) با استفاده از تزریق داخل صفاقی (ip) آپومرفین، اگونسیت رسپتورهای d1 ,d2 و هالوپریدول، آنتاگونیست غیراختصاصی رسپتورهای d2 در رات هایی به وزن 220-190 گرم توسط دستگاه فیزیوگراف و کامپیوتر pc مورد ارزیابی قرار دادیم. بر اساس نتایج ما، هالوپریدول با دوز 50 mg/kg زمان خواب را افزایش داد، همچنین امواج eeg همزمان شده و power مطلق افزایش یافت، بویژه افزایش در باند دلتا و کاهش آن در باند آلفا برجستگی بیشتری نشان داد که این موضوع مبین خواب آهسته یا عمیق می باشد. به نظر می رسد که هالوپریدول اثرات خواب آوری خود را از طریق مهار رسپتورهای d2 اعمال می کند، اگر چه ممکن است مربوط به واکنش آن با سایر رسپتورها از قبیل رسپتورهای سروتونین، آلفا آدرنورسپتورهای و رسپتورهای استیل کولین باشد. آپومرفین اثرات دوگانه از خود نشان داد بطوری که در دوز 0.02 mg/kg زمان خواب را افزایش داد ولی عمق خواب فقط به میزان اندک و غیر معنی داری افزایش پیدا کرد و خواب rem کاهش یافت. اما در دوز 1 mg/kg زمان کل خواب و توان مطلق کاهش قابل توجهی نشان داد و به جز کاهش power در باند دلتا، در بقیه باندها افزایش power وجود داشت. تغییرات مذکور که با حالت برانگیختگی در حیوان برانگیختگی در حیوان مشهود بود مطابقت می کند. با توجه به اینکه آپومرفین اگونسیت ترجیحی رسپتورهای d2 می باشد، بنظر می رسد که اثرات دوگانه آن مربوط به واکنش اولیه آن با رسپتورهای d2 در دوز پایین و تحریک ثانویه رسپتورهای d1 در دوز بالا باشد.

سوال خود را در مورد این مقاله مطرح نمایید :

با انتخاب دکمه ثبت پرسش، موافقت خود را با قوانین انتشار محتوا در وبسایت تی پی بین اعلام می کنم
مقالات جدیدترین رویدادها
مقالات جدیدترین ژورنال ها