نقش اشتغال در صنعت تهیه شمش سرب با میزان سرب مو

مواد و روش ها: تحقیق به روش تحلیلی از نوع مورد- شاهدی (case-control) بر روی 75 نفر انجام شد. به این منظور نمونه هایی از موی سر 25 نفر کارگر در معرض آلودگی سرب شاغل در صنعت تهیه شمش سرب گرفته شد و مقدار سرب آن با دستگاه اسپکتروفتومتر جذب اتمی تعیین گردید. 25 نفر از کارمندان اداری همان صنعت و 25 نفر از شهرواندان زنجانی که سابقه تماس شغلی با سرب نداشتند، به ترتیب به عنوان گروه شاهد اول و دوم انتخاب شده و میزان سرب در موی افراد این گروه ها به روش قبل تعیین مقدار گردید و با آزمون آماری مورد قضاوت قرار گرفت.

یافته ها: افراد در سه گروه به لحاظ سن و افراد گروه شاهد صنعت (کارمندان اداری) و کارگران (گروه مورد) و کارمندان آن نیز به لحاظ سابقه خدمت مشابه بودند. میزان سرب مو در کارمندان 13.2±21.1 میکروگرم بر گرم، شهروندان زنجانی 14.1±27.9 میکروگرم بر گرم و کارگران صنعت تهیه شمش سرب برابر 93.4±131.7 میکروگرم بود. میزان سرب مو در شهروندان استفاده کننده از وسیله نقلیه بنزینی 12.2±36.9 میکروگرم بر گرم و کسانی که از این وسایل استفاده نمی کردند. 4.9±16.6 میکروگرم بر گرم بود (p<0.00001).

نتیجه گیری و توصیه ها: کارگران صنعت شمش سرب به میزان بیشتری در معرض آلودگی با سرب قرار دارند. اقدامات لازم برای کاهش مشکل را با توجه به عوارض شناخته شده آن توصیه می نماید. در ضمن میزان سرب مو در شهروندان زنجانی که از وسیله نقلیه بنزینی استفاده می کنند، بیشتر از کسانی است که از این وسیله استفاده نمی کنند. انجام یک پژوهش برای تعیین قدرت تشخیصی موی سر در تعیین آلودگی به سرب توصیه می گردد.