• جزئیات بیشتر مقاله
    • تاریخ ارائه: 1390/01/01
    • تاریخ انتشار در تی پی بین: 1390/01/01
    • تعداد بازدید: 669
    • تعداد پرسش و پاسخ ها: 0
    • شماره تماس دبیرخانه رویداد: -
    عصب سیاتیک بزرگ ترین شاخه ی شبکه ی ساکرال و و قطورترین عصب بدن (به عرض 2 سانتی متر) است که به وسیله ی شاخه های قدامی l4-s3 تشکیل و از طریق سوراخ سیاتیک بزرگ و از زیر عضله پیریفورمیس از لگن خارج شده، وارد ناحیه ی گلوتئال می گردد. سپس از فاصله ی بین تروکانتر بزرگ و برجستگی ایسکیال عبور کرده، وارد خلف ران می شود که معمولا در زاویه ی فوقانی حفره ی رکبی با تقسیم به دو شاخه ی انتهایی به نام عصب های تی بیال و پرونئال مشترک پایان می یابد. اگرچه تقسیم عصب سیاتیک به دو شاخه ی اصلی انتهایی در لگن شایع است ولی وقوع هم زمان واریاسیون هایی نظیر تقسیم عصب سیاتیک به دو شاخه ی انتهایی در حفره ی لگنی، وجود عضله ی پیریفورمیس با دو بخش فوقانی و تحتانی کاملا مجزا، تقسیم عصب گلوتئال تحتانی به دو دسته ی الیاف فوقانی و تحتانی، عبور شاخه ی پرونئال مشترک به همراه الیاف فوقانی عصب گلوتئال تحتانی از بین دو قسمت عضله ی پیریفورمیس و عبور شاخه ی تی بیال به همراه الیاف تحتانی عصب مذکور از زیر بخش تحتانی عضله در ناحیه ی گلوتئال یک طرف پدیده ای نادر و بسیار مهم است که می تواند از نظر گیر افتادن این عناصر در بین دو بخش عضله و ایجاد سندرم پیریفورمیس و همین طور به لحاظ مجاورت نزدیک تر با محل تزریقات عضلانی ناحیه ی گلوتئال دارای اهمیت فوق العاده باشد. این واریاسیون نادر برای متخصص علوم پزشکی به خصوص جراحان و متخصصین علوم تشریح بسیار ارزشمند است و آگاهی از وجود چنین واریاسیونی می تواند از عوارض جانبی در حینن عمل جراحی بکاهد.

سوال خود را در مورد این مقاله مطرح نمایید :

با انتخاب دکمه ثبت پرسش، موافقت خود را با قوانین انتشار محتوا در وبسایت تی پی بین اعلام می کنم
مقالات جدیدترین رویدادها