جلوگیری از آسیب به بیمار یا آسیب به پرستار: تعارض اخلاقی عمده ی پرستاران در حیطه ی تصمیم گیری اخلاقی

روش بررسی: این مطالعه با استفاده از نظریه ی پایه انجام گرفت. شرکت کننده ها 17 پرستار بودند که گردآوری داده ها با استفاده از مصاحبه ی نیمه ساختار یافته، بدون ساختار و عمیق انجام گرفت. داده ها ضبط و به طور کامل دست نویس شدند و تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از روش استرائوس و کوربین در کدگذاری باز، محوری و انتخابی انجام گرفت.

یافته ها: جلوگیری از آسیب به بیمار یا آسیب به پرستار یکی از تعارض های اخلاقی عمده ی پرستاران در تصمیم گیری اخلاقی می باشد. برای پرستاران مفهوم آسیب دارای فرآیند حس پیش بینی آسیب، پیشگیری از آسیب و پیامد آن می باشد که عواقب آسیب ممکن است بیمار، پرستار یا هر دو را در بر گیرد.

نتیجه گیری: به نظر می رسد که، بافت تصمیم گیری اخلاقی جزء عوامل موثر در تعارض پرستاران در پیشگیری از آسیب به بیمار یا آسیب به پرستار می باشد. ضروری است که پرستاران برای تصمیم گیری اخلاقی و حل تعارض های اخلاقی به بافت تصمیم گیری خود توجه کنند و عوامل درگیر در شرایط ساختاری و سیستم مدیریت درصدد اصلاح ساختار برآیند.