بررسی شیوع و عوامل پیشگویی کننده ی مقاومت دارویی استافیلوکوکوس اورئوس جدا شده از نمونه های بیمارستان های کاشان

روش بررسی: این مطالعه ی توصیفی بر روی 100 سویه ی استافیلوکوکوس اورئوس جمع آوری شده از بیماران بیمارستان های کاشان در سال 1386 انجام گرفت. سویه ها با استفاده از کشت بر روی محیط آگار حاوی کروم و dnaase، رنگ آمیزی گرم، آزمون کاتالاز و کوآگولاز لوله ای تعیین هویت شدند. آزمون حساسیت آنتی بیوتیکی با روش دیسک دیفیوژن انجام پذیرفت. متغیرهای سن، جنس، سابقه ی بستری شدن در بیمارستان، طول مدت بستری، درمان قبلی با آنتی بیوتیک و نوع بیماری یادداشت شد.

یافته ها: بیشترین میزان مقاومت نسبت به پنی سیلین 99 درصد و کمترین میزان مقاومت نسبت به سیپروفلوکساسین 11 درصد بود. 22 درصد به متی سیلین مقاوم بودند. 7 درصد از سویه ها به وانکومایسین حساسیت حد واسط داشتند. مهم ترین عوامل مرتبط با شیوع سویه های مقاوم استافیلوکوکوس اورئوس شامل سن بالای 46 سال (p<0.40)، بستری شدن در بیمارستان (p<0.000)، مدت بستری بیش از یک هفته (p<0.000)، مصرف قبلی آنتی بیوتیک (p<0.004) و مصرف آنتی بیوتیک بیش از یک هفته (p<0.002) بودند.

نتیجه گیری: آگاهی نسبت به شیوع استافیلوکوکوس اورئوس مقاوم و شناسایی عوامل خطر ناشی از سویه های مقاوم جهت تجویز رژیم آنتی بیوتیکی مناسب توسط پزشک ضروری است.