پاک سازی بیولوژیکی خاک های آلوده به اتیل بنزن، تولوئن و نفتالین

روش بررسی: در این تحقیق تجربی از نفتالین، تولوئن و اتیل بنزن به عنوان ترکیبات هیدروکربن آروماتیک شاخص استفاده شد. این مواد به عنوان تنها مواد کربن به خاک هایی که با جمعیت میکروبی جداسازی شده از مناطق آلوده تلقیح شده بودند، اضافه و پس از چهار ماه، آزمون شمارش میکروبی به عنوان شاخص فعالیت های میکروبی انجام شد. میزان حذف بیولوژیکی و غیربیولوژیکی ترکیبات به روش گاز کروماتوگرافی تعیین و نتایج با استفاه از آزمون من ویتنی مورد تجزیه و تحلیل آماری قرار گرفت.

یافته ها: میانگین کلنی های تشکیل شده در هر گرم خاک در کشت هایی که از تولوئن، اتیل بنزن و نفتالین به عنوان منبع کربن در آن ها استفاده شده بود به ترتیب 41.2´10⁶, 69.4´10⁵, 19.7´10⁶ کلنی در هر گرم خاک بود. در کشت حاوی مخلوط این سه هیدروکربن میانگین تعداد کلنی ها در هر گرم خاک 34´10⁶ بود. درصد حذف بیولوژیکی سه هیدروکربن آروماتیک مورد مطالعه، وقتی به طور جداگانه در معرض میکروارگانیسم های تجزیه کننده ی هیدروکربن قرار گرفتند، به ترتیب 51، 45 و 69 درصد برای تولوئن، اتیل بنزن و نفتالین بود و وقتی این ترکیبات به صورت مخلوط به محیط کشت اضافه شدند، بیشترین درصد حذف به ترتیب مربوط به نفتالین (80.1 درصد)، اتیل بنزن (65.7 درصد) و تولوئن (63.6 درصد) بود.

نتیجه گیری: با جداسازی جمعیت میکروبی از خاک های آلوده به ترکیبات نفتی و تهیه ی یک مایع تلقیح می توان هیدروکربن های آروماتیک را به روش بیولوژیکی حذف نمود. از آنجا که تبخیر، یک روش مناسب در حذف هیدروکربن ها است، اصلاح خاک ها به روش هوادهی توام با روش تلیقیح میکروبی روش های مناسبی جهت حذف هیدروکربن های آروماتیک از محیط خاک می باشند.