اثر حفاظتی اتانل بر فلج عضلانی ناشی از آتراکوریوم در عضله دو بطنی گردنی جوجه

سابقه و هدف: با توجه به عوارض جانبی شل کننده های عضلانی به ویژه داروهای غیردپلاریزان، این مطالعه به بررسی اثر حفاظتی اتانل بر فلج عضلانی ناشی از آتراکوریوم در عضله ایزوله دوبطنی گردنی جوجه می پردازد.

مواد و روش ها: این مطالعه به صورت تجربی از نوع آزمایشگاهی در دو گروه 6 تایی عضله جدا شده گردنی جوجه انجام شد. پس از نصب عضله در ارگان بس (حمام عضو) حاوی محلول فیزیولوژیک تیرود همراه با اکسیژن و با درجه حرارت 37 درجه، به گروه اول آتراکوریوم و به گروه دوم آتراکوریوم به علاوه اتانل اضافه شد. سپس درصد فلج عضلانی و طول مدت فلج در دو گروه ثبت شد. اطلاعات، با آزمون t مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.

یافته ها: درصد فلج عضلانی ناشی از آتراکوریوم در حضور اتانل در عضله دو بطنی گردنی جوجه کاهش نشان داد (p<0.01) و طول مدت فلج در نمونه هایی که آتراکوریوم در حضور اتانول در آن ها مورد استفاده قرار گرفته بود، کمتر از نمونه هایی بود که از آتراکوریوم به تنهایی استفاده شده بود (p<0.01).

نتیجه گیری و توصیه ها: اتانل با اثر احتمالی پیس سیناپسی از طریق افزایش ترشح انتقال دهنده های پیام عصبی و یا پس سیناپسی با خاصیت دپولاریزان و کاهش آستانه تحریک پذیری می تواند سبب بروز اثر حفاظتی در حضور آتراکوریوم شود.