سمیت فراکشن های جدا شده از آرتمیزیاهای بومی ایران بر رده ی سلول های سرطانی انسانی

روش بررسی: فراکشن های اتانلی، اتیل استاتی، دی کلرومتانی و هگزانی هفت گونه ی آرتمیزیای بومی ایران به روش عصاره گیری مرحله ای تهیه شد. سلول های سرطانی و فیبروبلاستی کشت داده شده با غلظت های مختلف فراکشن ها به مدت 72 ساعت انکوبه شده، میزان سمیت سلولی توسط تست mtt بررسی شد. نتایج به صورت ic₅₀ گزارش شدند.

یافته ها: مهار قوی و وابسته به غلظت تکثیر سلول های سرطانی توسط فراکشن های مختلف آرتمیزیاها مشاهده شد. بیشترین سمیت سلولی را فراکشن دی کلرومتانی آرتمیزیا biennis بر سلول های سرطان رحم، فراکشن دی کلرومتانی آرتمیزیا ciniformis بر سلول های سرطان معده، فراکشن دی کلرومتانی آرتمیزیا diffusa بر سلول های سرطان کولون داشت. فراکشن های اتانلی، اتیل استاتی، دی کلرومتانی و هگزانی آرتمیزیا biennis، فراکشن هگزانی آرتمیزیا ciniformis، فراکشن هگزانی آرتمیزیا santulina و فراکشن اتیل استاتی آرتمیزیا vulgaris کمترین تاثیر کشندگی را بر سلول های سالم l929 نشان دادند.

نتیجه گیری: برخی فراکشن های جدا شده رشد سلول های سرطانی را به طور قابل توجه کاهش داده، هم زمان سمیت کمتری بر سلول های طبیعی داشتند. بنابراین بررسی آرتمیزیاها در پیشگیری یا درمان موثر و بی خطر سرطان های مختلف مفید می باشد. بررسی تاثیر فراکشن های موثر بر القای آپوپتوز سلول های سرطانی و تعیین مکانیسم تاثیر آن ها توصیه می شود.