بررسی مقایسه ای میزان اکیموز ناشی از استئوتومی طرفی بینی در دو روش داخلی و خارجی

روش بررسی: این تحقیق کارآزمایی بالینی بر روی 30 بیمار (15 مرد و 15 زن) انجام شد. تمام شرایط قبل و پس از جراحی در تمام بیماران یکسان بود. در هر بیمار هر دو روش استئوتومی داخلی و خارجی انجام شد و میزان اکیموز ناشی از عمل توسط محقق و با استفاده از یک خط کش در روزهای اول، سوم، پنجم و هفتم پس از عمل اندازه گیری شد. اطلاعات با استفاده از آزمون اسمیرنوف کولموگراف، ویلکز و اندازه های تکراری مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند.

یافته ها: نتایج تحقیق نشان داد که میزان اکیموز در روش خارجی به مراتب کمتر از روش داخلی بود (p=0.01). هم چنین میزان اکیموز در پلک پایین بیش از پلک بالا (p=0.01) و در روز سوم بیش از سایر روزها بود و از روز سوم تا هفتم از میزان اکیموز به تدریج کاسته می شد. سن فاقد تاثیر معنی دار بر میزان اکیموز بود، اما میزان اکیموز در مردان بیشتر از زنان بود (p=0.01).

نتیجه گیری: استئوتومی خارجی با ایجاد اکیموز کمتر نسبت به روش داخلی و با داشتن سایر مزایایی که توسط محققین دیگر معرفی شده است، می تواند به عنوان یک تکنیک آموزشی معرفی و مطرح شود.