نتایج درازمدت نصب اسکلرال لنزهای داخل چشمی جابجا شده به روش خارج کردن هاپتیک از برش کوچک قرنیه

روش بررسی: این مطالعه که از نوع گذشته نگر غیر مقایسه ای مداخله ای است، بر روی 28 چشم از 28 بیمار مبتلا به جابجا شدگی لنز داخل چشمی به حفره زجاجیه انجام شد. در این بیماران پس از آوردن لنز جابجا شده به داخل اطاق قدامی، یک نخ بخیه از محل یک فلپ اسکلرال به داخل چشم آورده شده و از فلپ سمت مقابل خارج شد .سپس نخ از طریق برش کوچک فوقانی قرنیه خارج شد. هاپتیک ها به نوبت از طریق همان برش کوچک فوقانی قرنیه خارج شده و نخ بخیه به دور آن گره زده شد و سپس به داخل اطاق قدامی برگردانده شد. سپس لنز به پشت عنبیه، منتقل و به محل نصب اسکرال آن که از قبل آماده شده بود متصل شد. داده ها با آزمون t آنالیز شدند.

یافته ها: در مدت پیگیری با میانگین 23.8±34.5 ماه، هیچ کدام از لنزها دچار جابجا شدگی مجدد نشدند. اختلاف بین میانگین بهترین حدت بینایی اصلاح شده قبل از جابجا شدن لنز داخل چشمی (0.21±0.35 لگمار) و پس از نصب اسکرال آن (0.19±0.38 لگمار) از نظر آماری معنی دار نبود (p=0.2) اختلاف بین میانگین آستیگمات قبل از جابجا شدن عدسی داخل چشمی و پس از نصب اسکرال آن (به ترتیب 0.69±1.25 دیوپتر و 0.64±1.35 دیوپتر) معنی دار نبود (p=0.19).

نتیجه گیری: نصب اسکلرال لنزهای داخل چشمی جابجا شده به روش خارج کردن هاتیک از یک برش کوچک قرنیه، نیاز به مانورهای داخل چشمی پیچیده را کاهش داده و نسبت به روش های دیگر راحت تر است. نتایج طولانی مدت این روش حاکی از مؤثر بودن آن است.