بررسی مقایس های دو روش (کروماتوگرافی مایع با عملکرد عالی) و (ایمونواسی پلاریزاسیون فلوئورسانس) در بررسی سطح خونی فنوباربیتال و کاربامازپین

زمینه و هدف: سنجش سطح درمانی داروها (tdm) یک عملکرد بسیار مهم آزمایشگاه بالینی مدرن است. تکنیک های کروماتوگرافی از دیرباز به عنوان استاندارد طلایی اندازه گیری داروها محسوب می گردند. روش های ایمونواسی به دلیل قابلیت پیاده شدن روی سیستم های خودکار، سرعت بالا و عدم نیاز به پرسنل متخصص، امروزه بسیار مورد استفاده هستند. این مطالعه به منظور مقایسه (ایمونواسی پلاریزاسیون فلوئورسانس) یا fpia با روش (کروماتوگرافی مایع با عملکرد عالی) یا hplc در اندازه گیری سطح خونی داروهای کاربامازپین و فنوباربیتال انجام شده است.

روش بررسی: در این تحقیق مقطعی-تحلیلی 100 بیمار مصرف کننده فنوباربیتال و 103 بیمار مصرف کننده کاربامازپین مراجعه کننده به بخش tdh آزمایشگاه های رفرانس ایران مورد نمونه گیری قرار گرفتند، سطح خونی دارو در آنها با هر دو روش اندازه گیری شد و نتایج با استفاده از آزمون های آماری ضریب همبستگی پیرسون، t-test و آنالیز خطی رگرسیون مورد بررسی قرار گرفتند.

یافته ها: ضریب همبستگی (r) برای فنوباربیتال و کاربامازپین به ترتیب 0.971 و 0.953 بود که نشان دهنده ارتباط آماری معنی دار بسیار خوب بین دو روش بود. آنالیز خطی رگرسیون، همچنین t-test نشان دادند که ارزش های مربوط به روش fpia کمی بیشتر از روش hplc می باشند.

نتیجه گیری: fpia ,hplc می توانند به عنوان جایگزین در آزمایشگاه بالینی جهت اندازه گیری سطح خونی فنوباربیتال و کاربامازپین مورد استفاده قرار گیرند. تنها در موارد خاص که نیاز به دقت بالا دارد و نیز مطالعات تحقیقاتی در hplc ,tdm می تواند مفیدتر باشد.