بررسی ارزش تشخیصی روش ایمونوهیستوشیمی برای نمایش وجود رسوب ایمنی در مقایسه با روش ایمونوفلئورسانس در بیوپسی های کلیه

روش بررسی: این مطالعه از نوع مقایسه ای بود. در این پژوهش نمونه های بیوپسی کلیه که در بیمارستان شهید هاشمی نژاد با هر دو روش میکروسکوپ نوری و ایمونوفلئورسانس (immunofluorescence=if) به نتیجه رسیده اند، جدا شده و نهایتاً (immunohistochemistry)ihc با پنج مارکر c1q ,c3 ,igm ,igg ,iga بر روی آنها انجام شد. نحوه انجام  ihcبر اساس متد ایمونوپراکسیداز (immunoperoxidase=ip) می باشد. تمامی لام های رنگ شده، با میکروسکوپ نوری مورد بررسی قرار گرفته، وجود، نوع رسوب و محل آن یادداشت شدند. همزمان لام های رنگ آمیزی شده نمونه به روش های (haematoxylin and eosin)h&e، نقره، تریکروم و (schiff periodic-acid-)pas نیز مورد ارزیابی قرار گرفتند.

یافته ها: از کل 26 نمونه، در روشihc ، در 20 مورد رسوب ایمنی مشابه رسوب دیده شده در if، مشاهده شد. در 4 مورد شامل 2 مورد آمیلوییدوز، یک مورد گلومرولوپاتی ممبرانوس (mgn) و یک مورد  igaنفروپاتی، در روش  ihc رسوب واضحی دیده نشد. بدین ترتیب، حساسیت روش ihc در تشخیص نمونه های بیوپسی کلیه، 91%، ویژگی آن، 10% و ارزش اخباری مثبت و منفی آن به ترتیب، 100% و 67% و صحت تشخیص آن، 92% محاسبه گردید.