بررسی مقایسه ای سرولوژی اریون در کودکان مبتلا به کاهش شنوایی حسی عصبی و کودکان غیرمبتلا

روش بررسی: این مطالعه مقطعی توصیفی در سال های 1382-1381 بر روی 87 کودک حداکثر تا 14 سال مبتلا به کری عصبی و 30 کودک شاهد در بخش کودکان و گوش و حلق و بینی بیمارستان رسول اکرم (ص) تهران انجام گرفت. در نمونه خون کودکان، وجود igg ,igm اختصاصی اریون به روش الیزا بررسی شد.

یافته ها: میانگین سنی افراد تحت بررسی، 27.9±39.8 ماه و 60.6 درصد پسر و 39.4 درصد دختر بودند. گروه سنی 3 تا 5 سال بیشترین فراوانی (51.5%) و سن بالاتر از 10 سال کمترین فراوانی را داشتند. عفونت حاد اریون (igm) در 8.3 درصد و ایمنی قبلی به اریون (igg) در 24.1 درصد کل موارد دیده شد. بیشترین فراوانی عفونت حاد اریون igm) مثبت) در گروه سنی 3 تا 5 سال بود و در گروه های سنی مختلف تفاوت نداشت (p=0.11). بیشترین فراوانی ایمنی قبلی اریون (igg مثبت) در گروه سنی 5-3 سال و در گروه های سنی مختلف متفاوت بود (p=0.05). ابتلا به عفونت حاد (igm) و قبلی اریون (igg) به جز میانگین سن کودکان (p=0.015 ;0.013)، در گروه بیمار و شاهد و دو جنس تفاوتی با گروه غیرمبتلا نداشت 75 .(p=1;0.4) درصد کل کودکان فاقد ایمنی به اریون بودند. 24 درصد کودکان با کاهش شنوایی (مانند کودکان سالم) ایمنی به اریون داشتند. 8.8 درصد کودکان 3 تا 5 سال گروه بیمار در مقایسه با 6.8 درصد گروه شاهد، مبتلا به عفونت حاد اریون بودند (p=0.11) اما ایمنی قبلی به اریون در گروه بیمار کمتر از شاهد بود (p=0.4).

نتیجه گیری: بنابراین عفونت اریون در کودکان 3 تا 5 سال مبتلا به کاهش شنوایی عصبی شایع تر و مهم تر از سایر سنین است. چون با افزایش سن ابتلا به اریون، احتمال بروز کاهش شنوایی عصبی هم افزایش خواهد یافت. پیشگیری از اریون با واکسن موثر و ارزان اریون کمک کننده است. بنابراین با انجام واکسیناسیون وسیع اریون در جمعیت کمتر از 20 سال، می توان هزینه ابتلا به اریون و عوارض آن را کاهش داد.