بررسی اثرات مادری و نوزادی افزودن میدازولام به بوپیواکایین تحت بی حسی توأم اسپینال- اپیدورال در سزارین انتخابی

روش بررسی: مطالعه حاضر به صورت یک کارآزمایی بالینی تصادفی شده دو سوکور طراحی و اجرا شد. 90 بیمار زن منطبق بر معیارهای ورود و خروج که جهت انجام سزارین انتخابی به بیمارستان حضرت رسول اکرم ارجاع داده شده بودند، انتخاب و به طور تصادفی به سه گروه تقسیم شدند. روش ایجاد بی دردی اسپینال– اپیدورال با استفاده از بی حس کننده موضعی بوپیواکایین 0.5% می باشد. در این بررسی، به یک گروه فقط 2 میلی لیتر بوپیواکایین و در دو گروه دیگر 2.5 و 5 میلی گرم (mg) میدازولام به بوپیواکایین افزوده شد. زمان رسیدن به بلوک حسی و حرکتی، میزان آرام بخشی و زمان درخواست مسکن پس از عمل به همراه عوارض جانبی مادری و نوزادی مورد بررسی قرار گرفت. برای مقایسه داده های کیفی و کمی بین دو گروه در صورت تبعیت از توزیع نرمال، به ترتیب از آزمون کای دو و آزمون آنالیز واریانس یک طرفه (one way anova) استفاده شد. سطح معنی دار در این مطالعه در حد 0.05 در نظر گرفته شد. داده ها با استفاده از نرم افزار آماری spss v.13 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.