اثر راسبوریکیس وآلوپورینول در پیشگیری و درمان بیماران مبتلا به هیپراوریسمی ناشی از سندروم لیز تومور در کودکان مبتلا به لوسمی و لنفوم در بیمارستان کودکان حضرت علی اصغر (ع): مطالعه کوهورت

روش کار: مطالعه انجام شده از نوع هم گروهی (cohort) می باشد که به صورت گذشته نگر بوده. جمعیت مورد مطالعه شامل کودکان مبتلا به لوسمی و لنفوم بود که در بخش خون از تاریخ فروردین 1384 الی آذر 1387 بستری شدند. بیماران بر اساس میزان اسیداوریک ابتدا در دو گروه قرار داده شدند: گروه درمان (اسید اوریک بیشتر و یا مساوی 6.5 میلی گرم در هر دسی لیتر) و گروه پروفیلاکسی (اسید اوریک کمتر از 6.5 میلی گرم در هر دسی لیتر). برای تعیین کارآیی دارو، میزان اسید اوریک در تمامی بیماران در فواصل 48، 24 و 72 ساعت و بیشتر پس از درمان اندازه گیری شد. عوارض داروها نیز بررسی شد. برای آنالیز داده ها از نرم افزار spss v.13 و از تست های  t-test ,chiبر حسب لزوم استفاده شد.

یافته ها: در مطالعه بر روی 184 بیمار، 69% لوسمی و 31% لنفوم داشتند. 20 نفر با راسبوریکیس و 164 نفر با آلوپورینول درمان شدند که میانگین سنی 4.247±7.93 سال بود. 60.8 پسر و 39.2% دختر بودند. از نظر گروه درمانی 60.8% در گروه پروفیلاکسی و 39.2% در گروه درمان قرار داشتند. میانگین لوکوسیت روز اول در گروه راسبوریکیس 101910 سلول در میکرولیتر و در گروه آلوپورینول 45609.76 سلول در مبکرولیتر بود که اختلاف معنی دار بین دو گروه را نشان داد (p=0.000). بیشترین زمان پاسخ به درمان در هر دو دارو و در هر دو گروه پروفیلاکسی و درمان در طی 24 ساعت اول بود.