تعیین شیوع حساسیت به گیاهان پاییزه در بیماران مبتلا به رینیت آلرژیک مراجعه کننده به درمانگاه ایمونولوژی- آلرژی بیمارستان حضرت رسول اکرم (ص) تهران در سال های 85-1384

روش کار: در این مطالعه ی مقطعی (cross-sectional) و گذشته نگر، پرونده بالینی 245 بیمار مبتلا به رینیت آلرژیک مراجعه کننده به درمانگاه ایمونولوژی –آلرژی بیمارستان حضرت رسول اکرم (ص) شهر تهران در طی سال های 85-1384 مورد بررسی قرار گرفت. اطلاعات لازم جهت تکمیل چک لیست رینیت آلرژیک، مشتمل بر علائم و نشانه های بیماری، عوامل تشدید کننده علائم، آزمایش های پاراکلینیک (سطح ige توتال سرمی و ائوزینوفیلی در اسمیر بینی) و نتایج تست پوستی پریک برای گیاهان پاییزه از پرونده بالینی بیماران استخراج گردید. در نهایت داده ها توسط نرم افزار آماری spss v.14 مورد آنالیز قرار گرفت و از آزمون های mann-whitney u ,chi² در آنالیز داده ها استفاده شد.

یافته ها: از 245 بیمار مبتلا به رینیت آلرژیک، 238 نفر (97.1%) حداقل به یکی از آلرژن های استنشاقی شایع حساسیت داشتند و شیوع حساسیت به گرده گیاهان پاییزه (علف های هرز و بوته ها) در 214 نفر (87.3%) گزارش شد. در میان گیاهان پاییزه، آلرژی به گیاه lambs quarter بیشترین فراوانی را داشت (74.7%). همچنین 35.9% بیماران ائوزینوفیلی در اسمیر بینی داشتند و میانگین ige توتال سرمی 219.06 واحد بین المللی در میلی لیتر (iu/ml) بود. تفاوت معنی دار آماری بین دو جنس در آلرژی به گیاهان پاییزه دیده نشد، ولی بزرگسالان به طور معنی داری حساسیت بیشتری به این گیاهان داشتند (89.6% در برابر .(p=0.009 ,%73.5

نتیجه گیری: بر اساس یافته های مطالعه حاضر گرده ها، خصوصاً گرده گیاهان پاییزه، آلرژن های اصلی مسئول رینیت آلرژیک در این منطقه می باشند که مؤید نتایج مطالعات قبلی در مناطق با پوشش گیاهی و آب و هوای مشابه است. با توجه به شیوع بالای حساسیت به گیاهان پاییزه در این منطقه، در کنار درمان دارویی رینیت آلرژیک، اقدامات و توصیه های لازم در جهت کاهش تماس با این آلرژن ها ضروری است. همچنین ایمونوتراپی اختصاصی در برخی موارد می تواند کمک کننده باشد.